ضمایر در انگلیسی؛ چیستی، تعریف، انواع و مثال‌ها

 

آیا تا به حال درباره ضمایر در انگلیسی شنیده‌اید؟ ضمایر در انگلیسی به احتمال زیاد دومین موضوعی هستند که هر زبان آموز در اولین بخش‌های پکیج گرامر پایه می‌آموزند. ضمایر کلماتی هستند که به جای اسم به کار می‌روند. در این مقاله با ضمایر در انگلیسی، تعریف آن‌ها، انواع ضمایر و نحوه استفاده از آن‌ها در جمله‌ها بیشتر آشنا می‌شوید.

 

ضمیر چیست؟

 

یک جمله می‌تواند فاعل یا مفعول داشته باشد و همه آن‌ها اسم هستند. گاهی تکرار اسم‌ها می‌تواند مکالمه را خسته کننده و تکراری کند. ضمایر کلمات کوچکی هستند که جای اسم را می‌گیرند یعنی به جای اسم از ضمیر استفاده می‌شود. ضمایر در نگلیسی برای جلوگیری از تکرار اسم کاربرد دارند.

 

ضمایر واژه‌هایی مانند: او، شما، ما، آن‌ها، برخی و .. هستند. آن‌ها را می‌توان به صورت مفرد و جمع استفاده کرد. فعل مورد استفاده نیز در جمله باید مطابق با شکل خاص ضمیر مورد استفاده باشد. ضمایر به طور کلی به سه نوع اصلی طبقه بندی می‌شوند:

شخص	مفرد	جمع
ضمیر اول شخص	I, Me	We, Us
ضمیر دوم شخص	You, Your	You
ضمیر سوم شخص	He, She, It, Him, Her	They, Them, Their

اشخاص در ضمایر

 

«اشخاص» می‌تواند چند چیز را نشان دهد. آن‌ها می‌توانند نشان دهند که؛ «چه کسی یا چه چیزی صحبت می‌کند». گاهی اوقات آن‌ها حتی می‌توانند نشان دهند که؛ «با چه کسی صحبت می‌کنیم» یا «با چه چیزی صحبت می‌کنیم». و در برخی موارد، آن‌ها نشان می‌دهند که “در مورد چه یا چه کسی صحبت می‌شود.” بر اساس «اشخاص»، ضمایر به سه گروه دسته بندی می‌شوند.

• اول شخص
• دوم شخص
• سوم شخص

Pam and I were talking about the leaves of the trees that suddenly we saw a bear by the side of the river.

They both studied art at university. No surprise that they are opening their own art gallery.

 

شباهت‌ها و تفاوت‌های بین ضمایر و اسم

 

گاهی «اسم» و «ضمیر» از قوانین یکسانی پیروی می‌کنند و گاهی نه. به عنوان مثال، یکی از تفاوت‌های اصلی این است که واژه‌های تعیین کننده (معرف اسم) نمی‌تواند قبل از ضمایر ظاهر شود، اما معرف‌های اسم به راحتی به اسم‌ها اضافه می‌شوند تا آن‌ها را تغییر دهند. جدول زیر برای یافتن شباهت‌ها و تفاوت‌های این دو تنظیم شده است:

ضمیرها		اسم‌ها
معرف اسم + ضمیر	✗	معرف اسم + ضمیر	✓
ضمیر + ضمیر	✗	ضمیر + ضمیر	✗
اسم + ضمیر	✗	اسم + ضمیر	✓
فقط ضمیر	✓	فقط ضمیر	✓
حرف اضافه + ضمیر	✓	حرف اضافه + ضمیر	✓
ضمیر + فعل	✓	ضمیر + فعل	✓
فعل + ضمیر	✓	فعل + ضمیر	✓

 

قوانین معرف اسم

 

معرف اسم فقط به اسم اضافه می‌شود و همان طور که قبلا گفته شد نمی‌توان آن‌ها را به ضمایر اضافه کرد.

 

The man is our boss.

The he is our boss.

ترکیب اسم و ضمایر

 

این مهم است که دانست نمی‌توان ضمیری به اسم اضافه کرد یا برعکس. به این دلیل که همان طور که گفته شد، همه چیز در مورد ضمایر در انگلیسی این است که آن‌ها به جای اسامی و نه با آن‌ها استفاده می‌شوند.

 

He is tall. (Not “He Alex is tall.” or “Alex he is tall.”)

 

اصلاح کننده‌های اسم و اصلاح کننده‌های ضمیر “Modifiers“

 

معمولا نمی‌توان بلافاصله پس از هم، دو واژه از یک کلاس واژه داشت، اما این قاعده برای اسم‌ها صحیح نیست. یک اسم را می‌توان به اسم دیگری به عنوان اصلاح کننده یا “Modifiers” آن اضافه کرد، با این حال، نمی‌توان از یک ضمیر به عنوان اصلاح کننده برای ضمیر دیگر استفاده کرد.

The chicken soup tasted delicious.

He him is trying to find the answers.

موقعیت اشیا

 

اسم‌ها و ضمایر در انگلیسی هر دو می‌توانند «مفعول» باشند، بنابراین، می‌توانند بعد از حرف اضافه یا حتی بعد از افعال متعدی استفاده شوند.

Did you search carefully? Maybe it is under them.

I will tell you everything later.

انواع ضمایر در انگلیسی با نمونه

 

ضمایر در انگلیسی را می‌توان بر اساس عملکردشان به انواع مختلفی طبقه بندی کرد. در زیر انواع مختلف ضمایر در انگلیسی آورده شده است. مرور نمونه‌های زیر باعث می‌شود درک روشنی در هر شکل از ضمیر و عملکرد آن کسب کرد.

 

ضمایر نسبی یا موصولی ضمایری هستند که برای ارتباط بخشی از جمله به قسمت دیگر استفاده می‌شوند. از این ضمایر در انگلیسی برای اضافه کردن اطلاعات به یک اسم استفاده می‌کنند. یعنی وقتی که می‌خواهند در مورد یک اسم اطلاعات بیشتری داده شود از این ضمایر برای «وصل» کردن آن اطلاعات اضافی به اسم مورد نظر استفاده می‌کنند.

چند نمونه از ضمایر موصولی عبارتند از ” “which, where, when, why, what, whom و  whose””

 

ضمایر انعکاسی ضمایری هستند که برای رجوع به فاعل در جمله استفاده می‌شوند. چند نمونه از ضمایر انعکاسی عبارتند از “myself, “yourself, herself, himself, oneself, itself, ourselves, themselves و “yourselves”

 

ضمایر اشاره ضمایری هستند که برای اشاره به اشیاء خاص به کار می‌روند. چند نمونه از ضمایر اشاره عبارتند از ” this, that, “theseو “those”.

 

ضمایر پرسشی ضمایری هستند که برای سوال کردن استفاده می‌شوند. چند نمونه از ضمایر پرسشی عبارتند از ” who, what, “when, why  و “where”

 

ضمایر ملکی ضمایری هستند که برای نشان دادن مالکیت به کار می‌روند. چند نمونه از ضمایر ملکی عبارتند از ” mine, yours, his, hers, theirs , its. ” و ..

 

ضمایر نامعین ضمایری هستند که به شخص، مکان یا چیز خاصی دلالت نمی‌کنند. چند نمونه از ضمایر نامعین این است که ” someone, somebody, somewhere, something, anyone, anybody, anywhere, anything, no one, nobody, “nowhere, everyone, everybody, everywhere, everything, each, none, few,  و  many”.”

 

ضمایر شخصی ضمایر ساده‌ای هستند که برای جایگزینی نام‌های خاص استفاده می‌شوند. چند نمونه از ضمایر شخصی این است که ” “I, you, he, she, we, they, him, her, he, she, us  و  them”.”

 

ضمایر فاعلی ضمیرهایی هستند که عمل یا اقدام را در جمله انجام می‌دهند. چند نمونه از ضمایر فاعلی این است که ” I, you, we, “he, she, it, they  و  one”.”

 

ضمایر فاعلی یا موضوعی به عنوان فاعل در جمله به کار می‌روند. رایج‌ترین ضمایری که به عنوان ضمایر فاعل استفاده می‌شود، «ضمایر شخصی» هستند.

They did their best to establish a new company.

Let me see your ring, oh my God, yours is really fancy.

ضمایر مفعولی ضمایری هستند که عمل را در یک جمله دریافت می‌کنند. چند نمونه از ضمایر مفعولی این است که ” me, us, him, her , them.” و .. . در واقع ضمایر مفعولی آن‌هایی هستند که در جای مفعول به کار می‌روند. این بدان معنا است که این ضمایر جایگزین مفعول مستقیم، مفعول غیرمستقیم و مفعول اضافه (یک مفعول بعد از حرف اضافه) می‌شوند.

I told him not to call again.

I put his cellphone on the counter and somebody stole it.

ضمایر متقابل ضمایری هستند که برای بیان رابطه متقابل به کار می‌روند. چند نمونه از ضمایر متقابل عبارتند از “each other”  و “another”

 

ضمایر تاکیدی همان ضمایر انعکاسی هستند، تنها با این تفاوت که می‌توانید ضمایر فشرده را از جمله حذف کرد و جمله همچنان معنا خواهد داشت.

 

ضمایر مرکب موضوعی هستند که از دو یا چند واژه ساخته شده‌اند. در زبان انگلیسی نیز ضمایر مفعولی مرکب وجود دارد. تنها نکته مهم این است که باید از آن‌ها در موقعیت‌های صحیح خود استفاده کرد.

You and I are both in the same boat on this case, so just support what I say. (Not: “You and me are both in the same boat on this case, so just support what I say.”)

They warned you and even us to get fired. (Not: “They warned you and even we to get fired.”)

نکته: این مثال و ضمایر مرکب در مکالمه‌های غیر رسمی کاربرد دارد. به لحاظ گرامری درست نیست و در آموزش گرامر انگلیسی استفاده نمی‌شوند.

 

تقسیم بندی ضمایر در انگلیسی مطابق ویژگی

 

ضمایر بر اساس ویژگی‌های متفاوت خود به گروه‌های مختلفی تقسیم می‌شوند. در اینجا مهم‌ترین ویژگی‌های آن‌ها آورده شده است.

 

1. مورد “Case”
2. جنسیت “”Gender
3. عدد Number””
4. شخص “Person”

 

*مورد “Case“: یک ضمیر نشان می‌دهد که آیا به اسمی که به آن اشاره دارد، فاعل یا مفعول یک جمله است. بنابراین برای روشن شدن موضوع، ضمایر در انگلیسی بر اساس مصادیق‌شان به دو گروه اصلی دسته بندی می‌شوند.

• ضمیر موردی (ضمیر موردی اسمی)
• ضمیر مصداق مفعولی

جنسیت در ضمایر

 

ضمایر می‌توانند «جنسیت» داشته باشند. «جنسیت» به زن، مرد بودن اشاره دارد. اما باید در نظر داشت که برخی افراد امروزه خود را یکی از این دو نمی‌دانند. در اینجا سه «جنسیت» اصلی وجود دارد:

• Male (مرد)
• Female (زن)
• Neuter (خنثی)

He was a nice police officer loved by people.

It is only two-months old.

 

عدد در ضمایر

 

تعداد یک ضمیر نشان می‌دهد که به چند شخص یا شی در متن اشاره می‌شود. همان طور که همه می‌دانند؛ اسم‌ها می‌توانند جمع یا مفرد باشند، بنابراین طبیعی است که ضمایر در انگلیسی با عددشان همخوانی داشته باشند.

The old farmer has ten hens and they lay 50 eggs per day.

Although they had the best car ever, they sold it to buy a new house.

ضمایر موافق با افعال

 

در زبان انگلیسی وقتی گفته می‌شود دو چیز با هم موافق هستند، به این معنی است که آن‌ها از یک قاعده پیروی می‌کنند و باید دانست که ضمایر در انگلیسی با «افعال» مطابقت دارند.

به عنوان مثال، اگر فعل سوم شخص مفرد است، ضمیر نیز باید به صورت سوم شخص مفرد باشد.

She eats a lot of snack, and it is not good for her child to see her like this.

Everybody knows her

استثناها

 

ضمایر جمع با معانی مفرد

 

گاهی اوقات فاعل ناشناس است، باید از ضمیر بدون جنسیت برای رجوع به او استفاده کرد. در این مورد، باید در نظر داشت که فعل به صورت جمع استفاده می‌شود حتی اگر فقط به یک شخص اشاره کند.

Each student had a gift delivered to them.

We have found a credit card, the person who owns it must come to get it, themselves.

ضمیرهای ساختگی

 

تا اینجا گفته شد که ضمایر در انگلیسی باید به چیزی اشاره کنند. اما نکته مهم این است که همیشه این طور نیست. ضمایر ساختگی ضمایری هستند که به چیزی دلالت نمی‌کنند. به عبارت دیگر، ضمایر ساختگی واژه‌هایی هستند که مانند ضمایر حقیقی عمل می‌کنند، اما جایگزین اسم یا عبارت اسمی نمی‌شوند.

 

در زبان انگلیسی دو ضمیر ساختگی وجود دارد. “It” و “There”. از این دو در موارد زیادی استفاده می‌شود و معنای جملات را کامل می‌کند. اما باید به یاد داشت که معمولا ضمیر ساختگی “There” به وجود چیزی اشاره دارد. برای روشن شدن بیشتر، باید به مثال‌های زیر پرداخت.

It is 01:00 am and you are still awake.

در اینجا ضمیر ساختگی “It”به زمان اشاره دارد.

 

There are fifty-two apples in the basket I have counted them earlier.

 

اسم‌ها و ضمایر در ترکیب با افعال مرکب (دو بخشی)

 

افعال مرکب چیست؟

 

افعال مرکب یا دوبخشی، از دو قسمت تشکیل شده‌اند. برای ساختن یک فعل مرکب باید دو اصطلاح داشت. معمولا یکی از آن‌ها فعل اصلی و دیگری حرف اضافه است که در کنار هم به کار می‌روند و یک فعل جدید خاص با معنای جدید می‌سازند. اما این دو واژه را یک واژه واحد می‌دانند. با این حال، گاهی اوقات می‌توان دو قسمت از یک فعل مرکب را از هم جدا کرد و یک مفعول بین آن‌ها قرار داد.

We will pick up the trash.

Fire fighters couldn’t get him out.

اسم‌ها و افعال مرکب

 

بعضی از افعال مرکب قابل تفکیک نیستند و نمی‌توان آن‌ها را از هم جدا کرد. با افعال مرکب قابل تفکیک، «اسم» را می‌توان بین دو قسمت یا بعد از آن‌ها به عنوان مفعول استفاده کرد.

Please take off your shoes. (یا “Please take your shoes off.”?)

ضمایر با افعال مرکب

 

اغلب از «ضمیر» به عنوان مفعول بین دو قسمت استفاده می‌شود، هرگز نمی‌توان بعد از فعل مرکب از ضمیر مفعولی استفاده کرد.

 

Please take them off. (Not “Please take off them.)

 

قواعد با افعال مرکب غیرقابل تفکیک

 

با افعال مرکب غیرقابل تفکیک، می‌توان بعد از دو قسمت یک اسم را به عنوان مفعول داشت، اما هرگز نمی‌توان از ضمیر مفعولی به عنوان مفعول برای افعال مرکب غیرقابل تفکیک استفاده کرد.

 

We got off the bus. (Not “We got off it.”)

 

مرجع ضمیر “Antecedents“

 

«مرجع ضمیر» واژه‌هایی هستند که برای جلوگیری از تکرار آن‌ها با ضمایر جایگزین می‌شوند و همه آن‌ها اسم و یا عبارات اسمی هستند. عمدتا ابتدا باید مرجع را ذکر کرد سپس تصمیم گرفت که به جای آن از کدام ضمیر استفاده نمود.

 

Yesterday I saw John while he was trying to escape from the police

در اینجا در این مثال، «جان» مرجع است که با ضمیر «او» در عبارت زیر جایگزین می‌شود.

 

ضمایر در انگلیسی باید در مورد تعداد، جنسیت، شخص و مصداق مراجع توافق داشته باشند. پس اگر مرجع‌ها جمع بودند، ضمایر باید جمع باشند و اگر مفرد بودند، ضمایر باید مفرد باشند.

 

The cat was that sick which made them take it to the vet.

در این مثال، “The cat” مرجع است و ضمیر “It” در عبارت بعدی به آن اشاره دارد.

 

در این بخش با تمام مفاهیم ضمایر در انگلیسی آشنا شدیم. ضمایر در انگلیسی بخش جدایی ناپذیر آموزش زبان انگلیسی هستند. آن‌ها از تکرار اسم در جمله‌ها و پاراگراف یا بندها جلوگیری می‌کنند و نظم و ظاهر بهتری به گفتار و نوشتار می‌دهند. ضمایر در انگلیسی بخشی از پکیج گرامر پایه هستند و در ابتدایی‌ترین تا پیشرفته‌ترین قواعد گرامری به کار می‌روند.

 

منابع

Langeek

By jus

English club

EF Education

Learn English