09 نوامبر
مصدرها و اسم مصدر چیست و کاربرد آن چگونه است؟
مصدرها و اسم مصدر در زبان انگلیسی و بسیاری از زبان‌های دیگر بسیار مهم هستند، اما قوانین گرامری و دستور زبان در مصدرها می‌تواند سخت باشد. گاهی اوقات از مصدرها و اسم مصدر به عنوان متمم فعل یاد می‌شود. آن‌ها ممکن است به عنوان فاعل یا مفعول در یک جمله عمل کنند. در این مقاله، ما همه چیز را در مورد انواع مختلف مصدرها و اسم مصدر و نحوه استفاده از آن‌ها و .. همراه با مثال واضح توضیح می‌دهیم تا بتوانید نحوه کار با آن‌ها را بیاموزید پس با ما همراه باشید تا بدانید.
مصدر چیست؟
مصدر شکل پایه یک فعل است که می‌توانند به عنوان اسم، صفت یا قید استفاده شوند. آن‌ها محدود به شخص، زمان، مکان و .. نمی‌شوند. مصدرها معمولا با اضافه کردن واژه به قبل از فعل پایه ساخته می‌شوند و می‌توانند هنگام بحث در مورد کارها (حتی بدون انجام آن کار) مفید باشند، مانند:
I want to go homeمن می‌خواهم به خانه بروم. .
در زبان انگلیسی، وقتی در مورد مصدر صحبت می‌شود، معمولا به مصدر فعل اشاره دارد که رایج‌ترین است. با این حال، چهار شکل دیگر از مصدر وجود دارد: مصدر کامل، مصدر کامل استمراری، مصدر استمراری و مصدر مفعول.
مصدر یک فعل دو شکل دارد: مصدر با حرف اضافه “to” و مصدر بدون “to”
|
مصدر با “to” |
مصدر بدون “to” |
|
to sit |
sit |
| to eat | eat |
| to have | have |
| to remember | remember |
| I want to speak to you. | She made us wait for half an hour. |
| We came here to work, not to play. | John lets the dog sleep on the sofa. |
برای منفی کردن مصدرها با قرار دادن “Not” در مقابل هر نوعی از مصدر شکل می‌گیرد. به طور مثال:
I decided not to go to London.
He asked me not to be late.
I’d like you not to sing so loudly.
I’d rather not eat meat.
I might not come.
اسم مصدر چیست؟
اسم مصدر نوعی واژه انعطاف‌پذیر و کارآ است، زیرا ما را قادر می‌سازد تا درباره اعمال و کارها به شیوه‌ای انتزاعی‌تر صحبت کرده و یا بنویسیم. می‌توان گفت اسم مصدر فعلي است با نشانه “ing” (“present participle”) اما به عنوان اسم عمل مي‌كند و برای نام گذاری فعالیت‌ها و اعمال به کار می‌رود. در حقیقت اسم مصدر شبیه به فعل به نظر می‌رسد.
اما در واقع به عنوان اسم به کار می‌رود. هر فعل یا عملی را می‌توان به یک اسم مصدر تبدیل کرد. منظور این است که فعل (واژه‌ای که عملی را که در حال وقوع است توصیف می‌کند، مانند دوچرخه سواری کردن “biking” ، فکر کردن “thinking” ، دویدن “running” یا صحبت کردن “speaking”) به اسم تبدیل می‌شود که مفهوم اکنون را می‌تواند بدهد و می‌تواند فاعل جمله. مفعول مستقیم، مفعول غیرمستقیم یا مفعول با حرف اضافه نیز باشد.
به عنوان مثال:
They bonded over their shared love of hiking.
I hope to set a new record in swimming.
As a food blogger, eating is an involved production for David.
Victoria turned off her phone and shut the door so she could focus on studying.
نکته؛ “ing” را به اکثر افعال می‌توان اضافه کرد. مثال:
Play > playing
Cry > crying
Bark > barking
برای افعالی که به “e” ختم می‌شوند، باید “e” را حذف کرده و “ing” را اضافه نمود. مثال:
Slide > sliding
Ride > riding
برای افعالی که به “ie” ختم می‌شوند، باید “ie” را به “y” تغییر داد و “ing” را اضافه کرد. مثال:
Die > dying
Tie > tying
برای فعل‌هایی که آخرین هجای آن با صامت نوشته شده و روی آن تاکید دارد، قبل از افزودن “ing” حرف آخر را دو بار می‌نویسند. مثال:
Beg > begging
Begin > beginning
اما “enter > entering” (روی هجای آخر تاکیدی ندارد)
مصدرها و اسم مصدر چیست؟
همان طور که گفته شد؛ به طور خلاصه اسم مصدر “Gerund” یک شکل فعل است که به “ing” ختم شده و به عنوان اسم (walking, traveling, voting””) استفاده می‌شود. مصدر “Infinitive” شکل پایه یک فعل است که قبل از “to” (“to walk, to travel, to vote”) قرار می‌گیرد و البته بدون “to” نیز کاربرد دارد. مصدرها و اسم مصدر می‌توانند به عنوان فاعل جمله یا مفعول یک فعل عمل کنند.
- I drank a cup of coffee before leaving.
- I came to London to study
- I watched his walk away
|
افعال |
مثال |
|
begin |
He began talking. |
| He began to talk. | |
|
continue |
They continue smoking. |
| They continue to smoke. | |
|
hate |
Do you hate working on Saturdays? |
| Do you hate to work on Saturdays? | |
|
like |
I like swimming. |
| I like to swim. | |
|
love |
She loves painting. |
| She loves to paint. | |
|
prefer |
Pat prefers walking home. |
| Pat prefers to walk home. | |
|
start |
They start singing. |
| They start to sing. |
کاربرد مصدرها و اسم مصدر با مثال
اسم مصدر را می‌توان طبق موارد زیر استفاده کرد:
اسم مصدر در صورت استفاده می‌تواند در ابتدای جمله به عنوان فاعل ظاهر شود:
Jogging is a hobby of mine.
اسم مصدر می‌تواند به عنوان یک مفعول به دنبال فعل عمل کند:
Daniel quit smoking a year ago.
اسم مصدر می‌تواند به عنوان یک مفعول بعد از حرف اضافه عمل کند:
I look forward to helping you paint the house.
نکته: همان قوانین املایی که برای زمان‌های حال استمراری اعمال می‌شود، در مورد اسم مصدر هم صدق می‌کند.
بعضی از افعال و عبارات فعل مستقیما با یک اسم مصدر بیان می‌شوند:
Paul avoids using chemicals on the vegetables he grows.
بعضی از افعال را می‌توان بدون تغییر در مفهوم جمله با یکی از مصدرها و اسم مصدر جایگزین کرد:
Some people prefer getting up early in the morning.
Some people prefer to get up early in the morning.
بعضی از افعال را می‌توان با یکی از مصدرها و اسم مصدر بیان کرد اما با تغییر در معنای جمله:
He remembered sending the fax. (He remembered the act of send the fax)
He remembered to send the fax. (He remembered the fax and sent it.)
مصدرها را می‌توان به صورت زیر استفاده کرد:
مصدر مفعولی که از فعل پیروی می‌کند:
Jim always forgets to eat.
مصدر می‌تواند به عنوان یک فاعل در ابتدای جمله بیاید:
To travel around the world requires a lot of time and money.
مصدر می‌تواند به عنوان یک فعل معین در جمله کاربرد داشته باشد:
You promised to buy me a diamond ring.
مصدر به عنوان صفتی که اسم را توصیف می‌کند:
Sadaf has the ability to succeed.
بعضی از افعال مستقیما با یک مصدر بیان می‌شوند:
Do you want to call your family now?
بعضی از افعال مستقیما با یک اسم یا ضمیر و سپس با یک مصدر بیان می‌شوند:
I convinced Catherine to become vegetarian.
He advised me to sell all my shares of stock.
بعضی از افعال را می‌توان با یک مصدر یا یک اسم مصدر بدون ایجاد تغییر در معنی بیان کرد:
Will you continue working after you give birth?
Will you continue to work after you give birth?
بعضی از افعال را می‌توان با یک مصدر یا یک اسم مصدر جایگزین کرد اما با تغییر در معنی:
He stopped drinking coffee. (He never drank coffee again.)
He stopped to drink coffee. (He stopped what he was doing and drank some coffee.)
عبارات اسم مصدری چیست؟
عبارت اسم مصدری عبارتی است که شامل یک اسم مصدر و یک معرف یا یک مفعول و در بعضی مواقع، هر دوی این موارد است. در اینجا سه نمونه از عبارات اسم مصدری آورده شده است:
Apologizing to them
Underground exploring
Running with scissors
یک عبارت اسم مصدری، درست مانند یک اسم مصدر، به عنوان یک اسم در یک جمله عمل می‌کند. مانند عبارات اسم مصدری زیر که نشان می‌دهند چگونه این نقش را بازی می‌کنند:
Apologizing to them is important to me.
My brother enjoys underground exploring with his friends.
I don’t advise running with scissors at this time (or ever).
عبارات مصدری چیست؟
مصدرها نمی‌توانند به تنهایی بیایند. همان طور که در بعضی از مثال‌های مصدری در بالا می‌توان متوجه شد، مصدرها می‌توانند با واژگان دیگر کار کنند تا عبارت مصدری را تشکیل دهند. به بیان ساده‌تر , عبارات مصدری از واژگان اضافی برای اصلاح یا توصیف بیشتر مصدر اصلی استفاده می‌کنند.
The students wanted the teacher to cancel class.
در این مثال مصدر، کل عبارت “to cancel class” یک عبارت مصدری است که حول مصدر “to cancel” می‌گردد. هنگامی که با عبارات مصدری سروکار داریم، انجام دهنده فعل (در این مورد «معلم») به عنوان عملگر شناخته می‌شود.
My parents asked me to watch my sister.
در این مثال، عملگر “me” است. باید توجه داشت که وقتی عملگر ضمیر است چگونه از حالت عینی (“me”، نه “I”) استفاده می‌کند. همانطور که در این مثال نشان داده شده، عبارات مصدری نیز می‌توانند نقش مفعول مستقیم بگیرند، مانند “my sister”.
هنگام استفاده از عبارات مصدری، برخی از افعال از عملگر استفاده می‌کنند و بعضی نه! به عنوان مثال، “tell” وقتی یک عبارت مصدری را می‌گیرد، از عملگر استفاده می‌کند.
My boss told me to pay attention, but I wasn’t listening.
از سوی دیگر، بعضی از افعال مانند “begin” هنگام گرفتن عبارت مصدری از عملگر استفاده نمی‌کنند.
We’re beginning to understand each other.
علاوه بر این، در آموزش گرامر انگلیسی بعضی از افعال گاهی اوقات از عملگر استفاده می‌کنند اما در مواقع دیگر نه. برای مثال، فعل “need” می‌تواند از عملگر استفاده کند یا از آن استفاده نکند.
I need to get out of here.
I need you to get me out of here.
تفاوت مصدرها و اسم مصدر
در آموزش زبان انگلیسی مصدرها فقط یک نوع از فعل نیستند بلکه می‌توانند به عنوان اسم نیز مورد استفاده قرار گیرند. اسم مصدر فعل در حالت زمان حال استمراری است که می‌تواند به عنوان یک اسم عمل می‌کند. اگرچه گاهی اوقات مصدرها و اسم مصدر قابل تعویض هستند، اما در بعضی موارد فقط یک مورد از آن دو درست است.
- فقط اسم مصدر می‌تواند «مفعول حرف اضافه» باشد.
I’m thinking about going back to school. → درست
I’m thinking about to go back to school. → غلط
- بعضی از واژه‌های فعل متعدی و فعل دو مفعولی فقط از مصدر استفاده می‌کنند.
I swear to tell the truth. → درست
I swear telling the truth. → غلط
مصدرها و اسم مصدر، شکلی از فعل هستند که می‌توانند جای اسم را در جمله بگیرند. در پکیج گرامر پیشرفته دستورالعمل‌ها و فهرست‌های زیادی به شما کمک می‌کند تا بفهمید که یک اسم مصدر و یا مصدر در کجا و چگونه مورد نیاز بوده و کاربرد دارد. با این بخش از آموزش گرامر زبان انگلیسی گامی بیشتر یه تسلط بر این زبان نزدیک شدید پس می‌توانید با تمرین بیشتر خود را محک بزنید و به طور حرفه‌ای از مصدرها و اسم مصدر استفاده کنید.
منابع
