مجهول در انگلیسی، کاربردها و مثال‌ها

 

مجهول در انگلیسی گاها امکان دارد به نظر پیچیده و یا سخت بیاید اما این گونه نیست زیرا با شناخت و یادگیری آن متوجه می‌شوید بسیار راحت و آسان نیز است. از جمله‌های مجهول در انگلیسی استفاده‌های زیادی می‌توان کرد. در این مقاله به تمام زیر و بم جمله مجهول از پکیج گرامر پیشرفته می‌پردازیم پس بیایید کشف کنیم که چه زمانی می‌توانیم از مجهول در انگلیسی استفاده کنیم!

 

جمله مجهول چیست؟

 

در زبان انگیسی وقتی می‌خواهند روی مفعول و عمل انجام شده بیش از سایر اجزای جمله تمرکز کنند، از مجهول کردن جمله استفاده می‌کنند. مجهول در انگلیسی “Passive Voice” تمرکزی روی فاعل ندارد و بیشتر مفعول مورد توجه قرار می‌گیرد.

 

Peter kicked the ball. → The ball was kicked.               توپ زده شد.

زننده توپ یعنی فاعل که پیتر است، از جمله حذف شد. نمونه مثال‌های زیر مقایسه‌ای کامل بین جمله مجهول و معلوم است:

Active Voice |جمله معلوم	Passive Voice | جمله مجهول
Harry ate six shrimp at dinner.	At dinner, six shrimp were eaten.
Beautiful giraffes roam the savannah.	The savannah is roamed by beautiful giraffes.
Sue changed the flat tire.	The flat tire was changed.
We are going to watch a movie tonight.	A movie is going to be watched.
I ran the obstacle course in record time.	The obstacle course was run by me in record time.
The crew paved the entire stretch of highway.	The entire stretch of highway was paved.
Mom read the novel in one day.	The novel was read by Mom in one day.
I will clean the house every Saturday.	The house will be cleaned by me every Saturday.
Tom painted the entire house.	The entire house was painted.
The teacher always answers the students’ questions.	The students’ questions are always answered by the teacher.
The choir really enjoys that piece.	That piece is really enjoyed by the choir.
A forest fire destroyed the whole suburb.	The whole suburb was destroyed by a forest fire.
The two kings are signing the treaty.	The treaty is being signed by the two kings.
The science class viewed the comet.	The comet was viewed by the science class.
The director will give you instructions.	Instructions will be given to you by the director.
The saltwater corroded the metal beams.	The metal beams were corroded by the saltwater.
The kangaroo carried her baby in her pouch.	The baby was carried by the kangaroo in her pouch.

فرمول جمله مجهول در انگلیسی

 

به طور کلی وجه جمله‌ها در آموزش زبان انگلیسی به دو دسته معلوم و مجهول تقسیم می‌شود. در جمله‌های معلوم فاعل نقش بسیار مهمی دارد اما در جمله مجهول در انگلیسی، دقیقا خود فاعل مجهول یا ناشناخته است و تمرکز جمله روی مفعول قرار دارد.

 

نکته حائز اهمیت در ساختار جمله مجهول در انگلیسی این است که فعل حتما باید متعدی باشد. زیرا فعل متعدی برعکس فعل لازم  به مفعول نیاز دارد. مانند:

to make a hat,

to direct a series, ..

فرمول ساختاری جمله مجهول در انگلیسی به شرح زیر است:

[مفعول] + [فعل کمکی] + [قسمت سوم (فعل اصلی به صورت متعدی)] + [بقیه جمله]

The house was built in 1899.

این خانه در سال 1899 ساخته شده است. (فاعل جمله که همان سازننده خانه بوده نامشخص و ناشناس است)

 

The company was sold for $5 million.

این شرکت به قیمت پنج میلیون دلار فروخته شد.

 

The project has been completed recently.

این پروژه اخیرا تکمیل شده است.

 

The dogs have already been fed.

سگ‌ها را قبلا غذا داده‌اند

 

The children will be taught advanced grammar package.

به بچه‌ها پکیج گرامر پیشرفته آموزش داده می‌شود.

 

منفی و پرسشی ساختن جمله مجهول در انگلیسی

 

در آموزش گرامر زبان انگلیسی چه در جمله مجهول و چه در جمله معلوم، منفی کردن و یا سوالی کردن جمله‌ها یک روش مشخص دارد. برای منفی کردن واژه منفی کننده “Not”  به فعل کمکی اضافه می‌شود.

 

برای پرسشی کردن در  پاسخ با بله یا خیر، فعل کمکی به ابتدای جمله می‌آید و در صورت استفاده از واژه‌های سوالی با “wh”، واژه پرسشی مرتبط به ابتدای جمله آمده و بعد فعل کمکی می‌آید. در نهایت قسمتی که مورد سوال است از جمله حذف می‌شود.

 

جمله مجهول سوالی	جمله مجهول منفی
Was the house built in 1899?	The house was not built in 1899.
Where is the test written?	Football will not have been being played.
Why are grapes grown in California?	Letter has not been written.
Were the students taught at home?	A song was not   being sung.
Is the computer being fixed?	Sweets are not liked.
When was the house built?	The Cup was not broken.
Are euros accepted in Switzerland?	The novel will not be read.
Where is the food cooked?	Rice is not eaten.
What have you been given lately?	The work will not be being done.

 

جمله مجهول در زمان‌های مختلف انگلیسی

 

جمله مجهول در زبان انگلیسی از ساختار کلی یکسانی در اغلب زمان‌های گرامری این زبان پیروی می‌کند اما بنا به شرایط وابسته به هر زمان این ساختار دچار تغییر و تحولاتی ویژه‌ای می‌شود. به طور خلاصه با یک مثال از جمله مجهول در زمان‌های متفاوت برای مشاهده این تغییر و تحولات، در زیر شرح داده شده است.

مفعول	فعل کمکی	فعل اصلی (قسمت سوم)	بقیه جمله
حال ساده
The house	is	cleaned	every day.
حال استمراری
The house	is being	cleaned	at the moment.
گذشته ساده
The house	was	cleaned	yesterday.
گذشته استمراری
The house	was being	cleaned	last week.
حال کامل
The house	has been	cleaned	since you left.
گذشته کامل
The house	had been	cleaned	before they arrived.
آینده
The house	will be	cleaned	next week.
آینده استمراری
The house	will be being	cleaned	tomorrow.
حال مشروط
The house	would be	cleaned	if they had visitors.
گذشته مشروط
The house	would have been	cleaned	if it had been dirty.
مصدر
The house	must be	cleaned	before we arrive.

کاربرد جمله مجهول در انگلیسی

 

مواقعی وجود دارد که جمله مجهول کاربرد بهتری را در مقابل جمله معلوم ارائه می‌دهد، به ویژه در بعضی بحث‌های رسمی، حرفه‌ای و قانونی. در اینجا کاربرد‌های رایج از جمله مجهول آورده شده است:

 

1. گزارش جنایات یا حوادث با عاملان ناشناس: در اینجا خود حادثه به دلیل عدم شناسایی شدن عامل آن، پررنگ‌تر بوده و نیاز است از جمله مجهول استفاده شود.

 

His car was stolen yesterday.                                                           دیروز ماشینش دزدیده شد.

 

2. زمینه‌های علمی: اغلب نتایج بدست آمده علمی و بعد فرآیند انجام تحقیقات یا کشفیات و .. علمی مهم‌تر از عامل یا عاملان آن به شمار می‌رود.

 

The rat was placed into a T -shaped maze.                                   تی شکل قرار داده شد. موش در یک ماز

 

Insulin was first discovered in 1921 by researchers at the University of Toronto. It is still the only treatment available for diabetes.

انسولین اولین بار در سال 1921 توسط محققان دانشگاه تورنتو کشف شد. هنوز تنها درمان موجود برای دیابت است.

 

The sodium hydroxide was dissolved in water.                        هیدروکسید سدیم در آب حل شد.

 

3. تاکید و تمرکز بر عمل انجام شده: گاهی اوقات کار انجام شده خیلی مهم‌تر از عامل آن است و حتی گاهی عامل کار موجب گیج شدن یا حواس پرتی مخاطب یا مخاطبین می‌شود.

 

Free milk will be given in schools from tomorrow.

شیر رایگان از فردا در مدارس داده می شود.

 

4. عدم شناخت فاعل: برای توصیف کاری که فاعل شناخته شده نیست.

 

The cave paintings of Lascaux were made in the Upper Old Stone Age.

نقاشی‌های غار لاسکو در عصر حجر قدیم ساخته شده‌اند.

 

5. عدم ضرورت شناخت فاعل: گاهی کار انجام شده انقدر بزرگ است که فاعل آن دیده نمی‌شود و یا مخاطبین علاقه‌ای ندارند عامل یا عاملان را بشناسند.

 

An experimental solar power plant will be built in the Australian desert.

یک نیروگاه آزمایشی خورشیدی در صحرای استرالیا ساخته خواهد شد.

 

6. ابهام در شناخت فاعل: گاهی خود فاعل نمی‌خواهد شناخته شود و به دلایل دیگر مثل امنیتی و .. فاعل مبهم است. این کاربرد بیشتر در بروکراسی‌های اداری دیده می‌شود.

 

Mistakes were made.                                                                      اشتباهاتی صورت گرفت.

 

7. حقایق کلی

 

Rules are made to be broken. [By whomever, whenever.]

قوانین ساخته شده‌اند که شکسته شوند. [توسط هر کس، هر زمان.]

 

8. روند و فرآیند کار

 

Cherries are picked in spring. Then they are taken to the market.

گیلاس‌ها در فصل بهار چیده می‌شود. سپس آن‌ها را به بازار می‌برند.

 

9. برای شرح کارگردان، شاعر، خواننده، آهنگساز و ..

 

Anne Shirley was written by Lucy Montgomery.

کتاب آنه شرلی توسط لوسی مونتگمری نوشته شد.

 

10. برای درخواست محترمانه و غیر مستقیم

 

The audience is requested to remain silent for a minute to pay their respects.

از حضار تقاضا می‌شود برای ادای احترام یک دقیقه سکوت کنند.

.

جمله معلوم بر این موضوع تاکید می‌کند که چه کسی در حال انجام یک کار است، در حالی که جمله مجهول بر خود کار (به جای فاعل) تاکید دارد. مواقعی هستند که کار انجام شده یا فرآیند انجام کار از فاعل و یا کننده کار مهم‌تر است و برای توصیف آن از جمله‌های مجهول استفاده می‌شود. حال که کاملا با مجهول در انگلیسی آشنا شدید می‌توانید از آن در نوشتار و گفتار و .. خود به زبان انگلیسی استفاده کنید تا مهارت بیشتری در این زبان کسب کنید.

 

منابع

Grammarly

University of Toronto

English Grammar Online Exercises and Downloadable Worksheets

Langeek

The Writing Center • University of North Carolina at Chapel Hill

توضیح کامل کاربرد جملات شرطی در انگلیسی

 

جملات شرطی در گرامر انگلیسی چه کاربردی دارند؟ در پکیج گرامر پیشرفته ممکن است جملات شرطی باعث کمی سردرگمی شما شود. ابتدا باید دانست با کدام نوع از جملات شرطی سروکار خواهیم داشت بعد از آن استفاده نمود. این مقاله به منظور آموزش کامل ساختار و نکات مهم انواع جملات شرطی، برای یادگیری هر چه بیشتر شما با مثال‌های متنوعی به تفصیل تهیه شده است.

 

جملات شرطی در انگلیسی

 

جمله‌ها و یا زمان‌های شرطی برای حدس زدن در مورد آنچه می‌تواند اتفاق بیفتد، آنچه ممکن است اتفاق بیفتد و آنچه ما آرزو داریم اتفاق بیفتد استفاده می‌شود. در زبان انگلیسی، اکثر جملاتی که از شرطی استفاده می‌کنند حاوی کلمه “”if هستند. بسیاری از شکل‌های شرطی در انگلیسی در جملاتی استفاده می‌شود که شامل افعال در یکی از زمان‌های گذشته است. این استفاده به عنوان «گذشته غیر واقعی» نامیده می‌شود یعنی اتفاقی که در گذشته نیوفتاده است.

 

پنج نوع اصلی برای ساخت جملات شرطی در انگلیسی وجود دارد. در همه موارد، این جملات از یک بخش با “if” و یک بخش دیگر از جمله اصلی تشکیل شده است. در بسیاری از جملات شرطی منفی، ساخت جمله‌ای معادل وجود دارد که به جای “if” از “unless” استفاده می‌کند.

 

انواع جملات شرطی در انگلیسی

 

پنج نوع جمله شرطی وجود دارد. استفاده از ساختار صحیح برای هر یک از این جملات شرطی مختلف بسیار مهم است زیرا آن‌ها معانی مختلفی را بیان می‌کنند. هنگام استفاده از  انواع حالت‌های شرطی به زمان فعل باید توجه داشت. وقتی بخش “if” قبل از عبارت اصلی قرار می‌گیرد، بعد از بخش “”if از کاما استفاده می‌شود اما اگر “If” در اواسط جمله بیاید دیگر به کاما نیازی نیست و این تغییرات در مفهوم جمله تغییری ایجاد نمی‌کند.

 

جملات شرطی در زبان انگلیسی جملاتی هستند که در مورد عوامل شناخته شده یا موقعیت‌های فرضی و پیامدهای آن‌ها بحث می‌کنند. فرم و حالت جملات شرطی از دو بخش تشکیل شده: بخش پایه که از اتفاق اصلی صحبت می‌کند و بخش حقیقی را نشان می‌دهد و بخش دوم که تابع رخداد بخش پایه بوده و به آن وابسته است.

 

If a certain condition is true, then a particular result happens.

اگر شرط معینی درست باشد، نتیجه خاصی رخ می‌دهد.

I would travel around the world if I won the lottery.

اگر در لاتاری برنده شوم به دور دنیا سفر می‌کنم.

When water reaches 100 degrees, it boils.

وقتی آب به 100 درجه می‌رسد، می‌جوشد.

 

نکته: باید توجه داشت که واژه‌های “if” و “when” را می‌توان به جای هم در جملات شرطی نوع صفر استفاده کرد. به این دلیل که نتیجه همیشه یکسان خواهد بود، بنابراین مهم نیست که “اگر” یا “چه زمانی” به کار برده شود.

انواع جملات شرطی	کاربرد	If clause verb tense بخش تابع	Main clause verb tense بخش اصلی(پایه)
Zero	حقایق کلی	Simple present (حال ساده)	Simple present (حال ساده)
Type 1	شرایط ممکن و نتیجه احتمالی آن	Simple present (حال ساده)	Simple future (آینده ساده)
Type 2	یک شرط فرضی و نتیجه احتمالی آن	Simple past (گذشته ساده)	Present conditional or Present continuous conditional (حال مشروط یاحال استمراری مشروط)
Type 3	شرایط گذشته منقضی شده + نتیجه ممکن گذشته	Past perfect (گذشته کامل)	Perfect conditional (گذشته مشروط)
Mixed type	یک وضعیت گذشته غیر واقعی و نتیجه احتمالی آن در زمان حال	Past perfect (گذشته کامل)	Present conditional (حال مشروط)

ساختار انواع جملات شرطی در انگلیسی

 

در زبان انگلیسی پنج نوع مختلف جمله شرطی وجود دارد. هر کدام درجه متفاوتی از احتمال وقوع یک موقعیت را بیان می‌کند یا در شرایط خاصی رخ می‌دهد.

The Zero Conditional:                                                    جملات شرطی صفر

 (If + present simple (حال ساده) , .. present simple(حال ساده))

If you heat water to 100 degrees, it boils.

اگر آب را 100 درجه گرم کنید، می‌جوشد.

 

The First Conditional:                                                       جملات شرطی اول

 (If + present simple (حال ساده), .. will + infinitive(مصدر))

If it rains tomorrow, we’ll go to the cinema.

اگر فردا باران ببارد، ما به سینما می‌رویم.

The Second Conditional:                                                  جملات شرطی دوم

 (If + past simple (گذشته ساده), .. would + infinitive(مصدر))

If I had a lot of money, I would travel around the world.

اگر پول زیادی داشتم به دور دنیا سفر می‌کردم.

The Third Conditional:                                                     جملات شرطی سوم

(If + past perfect (گذشته کامل), .. would + have + past participle(گذشته کامل))

If I had gone to bed early, I would have caught the train.

اگر زود به رختخواب می‌رفتم، قطار را می‌گرفتم.

The Mixed type conditional:                    جملات شرطی ترکیبی یا مرکب

1. a) If + third conditional +, + second conditional

If I had finished high school, I would be entering college next week.

اگر دبیرستان را تمام کرده بودم، هفته آینده وارد دانشگاه می‌شدم.

1. b) If + second conditional, third conditional

If I weren’t so scared of snakes, I would have gone to the reptile zoo.

اگر اینقدر از مارها نمی‌ترسیدم به باغ وحش خزندگان می‌رفتم.

جملات شرطی مرکب از ترکیب شرطی نوع دوم و سوم هستند. برای بررسی نحوه استفاده از انواع جملات شرطی باید به جزئیات آن بیشتر پرداخت.

 

نحوه استفاده از جملات شرطی نوع صفر

 

جملات شرطی نوع صفر حقایق کلی را بیان می‌کنند و زمان مورد اشاره آن، می‌تواند اکنون یا همیشه باشد و بیانگر وضعیت واقعیت و شرایط ممکن است. زمان در هر دو قسمت جمله، حال ساده بوده و اشتباه رایجی که اتفاق می‌افتد استفاده از زمان آینده استمراری است. وقتی از شرطی نوع صفر استفاده می‌شود، یک حقیقت کلی مد نظر است تا یک نمونه خاص از چیزی. به طور مثال:

If clause	Main clause(پایه)
If + حال ساده	حال ساده
If this thing happens	that thing happens.
If you heat ice	it melts.
If it rains	the grass gets wet.

نحوه استفاده از جملات شرطی نوع یک

 

شرطی نوع یک برای اشاره به حال یا آینده که در آن موقعیت واقعی است، استفاده می‌شود. شرطی نوع یک در آموزش گرامر انگلیسی به یک شرایط ممکن و نتیجه احتمالی شرط اشاره دارد. در این نوع شرطی، جمله بخش تابع اگر در حال ساده بیاید و بخش اصلی یا پایه به صورت در آینده ساده می‌آید.

If clause	Main clause(پایه)
If + حال ساده	آینده ساده
If this thing happens	that thing will happen.
If you don’t hurry	you will miss the train.
If it rains today	you will get wet.

نحوه استفاده از جملات شرطی نوع دو

 

شرطی نوع دو برای اشاره به زمان اکنون یا هر زمان و موقعیتی غیر واقعی استفاده می‌شود. این جملات مبتنی بر واقعیت نیستند. شرطی نوع دو برای اشاره به یک شرط فرضی و نتیجه احتمالی آن استفاده می‌شود. در جملات شرطی نوع دو، شرط if”” از گذشته ساده استفاده کرده و بخش اصلی شرط از حال استفاده می‌کند.

If clause	Main clause
If +  گذشته ساده	present conditional or present continuous conditional
If this thing happened	that thing would happen. (but I’m not sure this thing will happen) OR that thing would be happening.
If you went to bed earlier	you would not be so tired.
If it rained	you would get wet.
If I spoke Italian	I would be working in Italy.

نحوه استفاده از جملات شرطی نوع سه

 

شرطی نوع سه برای اشاره به زمانی استفاده می‌شود که در گذشته رخ داده و موقعیتی خلاف واقعیت است. حقایقی که آن‌ها بر طبق آن هستند، خلاف آن چیزی است که بیان شده است. شرطی نوع سه برای اشاره به شرایط گذشته غیر واقعی و نتیجه احتمالی گذشته آن استفاده می‌شود. در جملات شرطی نوع سه، بخش if”” در گذشته کامل اتفاق می‌افتد و بخش اصلی از گذشته کامل استفاده می‌کند.

If clause	Main clause
If + past perfect	perfect conditional or perfect continuous conditional
If this thing had happened	that thing would have happened. (but neither of those things really happened) OR that thing would have been happening.
If you had studied harder	you would have passed the exam.
If it had rained	you would have gotten wet.
If I had accepted that promotion	I would have been working in Milan.

نحوه استفاده از جملات شرطی نوع ترکیبی

 

نوع ترکیبی شرطی برای اشاره به زمانی استفاده می‌شود که در گذشته است و وضعیتی که تا زمان حال ادامه دارد. حقایقی که بر طبق آن هستند، خلاف آن چیزی است که بیان می‌شود. شرطی نوع ترکیبی یا مرکب برای اشاره به شرایط گذشته غیر واقعی بوده و نتیجه احتمالی آن در زمان حال استفاده می‌شود. در جملات شرطی نوع مرکب، بخش “if” از گذشته کامل استفاده می‌کند و در بخش پایه از شرطی نوع دوم و یا سوم استفاده می‌شود.

If clause	Main clause
If + past perfect or simple past	present conditional or perfect conditional
If this thing had happened	that thing would happen. (but this thing didn’t happen so that thing isn’t happening)
If I had worked harder at school	I would have a better job now.
If we had looked at the map	we wouldn’t be lost.
If you weren’t afraid of spiders	you would have picked it up and put it outside.

همان طور که مشاهده شد هر نوع از جملات شرطی در انگلیسی ترکیبی از زمان خاص خود را دارد. جملات شرطی دو قسمت دارند: بخش کلمه شرطی “If” و بخش پایه یا اصلی. آنچه در بخش اصلی اتفاق می‌افتد در واقع مشروط به اتفاقاتی است که در بند if”” می‌افتد. به عبارت دیگر، بخش اصلی تنها زمانی اتفاق می‌افتد که رویدادهای موجود در بخش “if” اتفاق بیفتند.

 

یکی از مباحث مهم آموزش زبان انگلیسی، کاربرد صحیح جملات مشروط در انگلیسی است. شیوه درست آموزش گرامر انگلیسی به زبان آموزان کمک می‌کند تا مهارت و تسلط بیشتری در آموختن این زبان کسب کنند.

 

منابع

EF education

Grammarly

englisch-hilfen.de

perfect-English-grammar

English club

 

مصدرها و اسم مصدر چیست و کاربرد آن چگونه است؟

 

مصدرها و اسم مصدر در زبان انگلیسی و بسیاری از زبان‌های دیگر بسیار مهم هستند، اما قوانین گرامری و دستور زبان در مصدرها می‌تواند سخت باشد. گاهی اوقات از مصدرها و اسم مصدر به عنوان متمم فعل یاد می‌شود. آن‌ها ممکن است به عنوان فاعل یا مفعول در یک جمله عمل کنند. در این مقاله، ما همه چیز را در مورد انواع مختلف مصدرها و اسم مصدر و نحوه استفاده از آن‌ها و .. همراه با مثال واضح توضیح می‌دهیم تا بتوانید نحوه کار با آن‌ها را بیاموزید پس با ما همراه باشید تا بدانید.

 

مصدر چیست؟

 

مصدر شکل پایه یک فعل است که می‌توانند به عنوان اسم، صفت یا قید استفاده شوند. آن‌ها محدود به شخص، زمان، مکان و .. نمی‌شوند. مصدرها معمولا با اضافه کردن واژه به قبل از فعل پایه ساخته می‌شوند و می‌توانند هنگام بحث در مورد کارها (حتی بدون انجام آن کار) مفید باشند، مانند:

I want to go homeمن می‌خواهم به خانه بروم.           .

 

در زبان انگلیسی، وقتی در مورد مصدر صحبت می‌شود، معمولا به مصدر فعل اشاره دارد که رایج‌ترین است. با این حال، چهار شکل دیگر از مصدر وجود دارد: مصدر کامل، مصدر کامل استمراری، مصدر استمراری و مصدر مفعول.

 

مصدر یک فعل دو شکل دارد: مصدر با حرف اضافه “to” و مصدر بدون “to”

 

مصدر با “to”	مصدر بدون “to”
to sit	sit
to eat	eat
to have	have
to remember	remember
I want to speak to you.	She made us wait for half an hour.
We came here to work, not to play.	John lets the dog sleep on the sofa.

برای منفی کردن مصدرها با قرار دادن “Not” در مقابل هر نوعی از مصدر شکل می‌گیرد. به طور مثال:

I decided not to go to London.

He asked me not to be late.

I’d like you not to sing so loudly.

I’d rather not eat meat.

I might not come.

اسم مصدر چیست؟

 

اسم مصدر نوعی واژه انعطاف‌پذیر و کارآ است، زیرا ما را قادر می‌سازد تا درباره اعمال و کارها به شیوه‌ای انتزاعی‌تر صحبت کرده و یا بنویسیم. می‌توان گفت اسم مصدر فعلي است با نشانه “ing” (“present participle”) اما به عنوان اسم عمل مي‌كند و برای نام گذاری فعالیت‌ها و اعمال به کار می‌رود. در حقیقت اسم مصدر شبیه به فعل به نظر می‌رسد.

 

اما در واقع به عنوان اسم به کار می‌رود.  هر فعل یا عملی را می‌توان به یک اسم مصدر تبدیل کرد. منظور این است که فعل (واژه‌ای که عملی را که در حال وقوع است توصیف می‌کند، مانند دوچرخه سواری کردن “biking” ، فکر کردن “thinking” ، دویدن “running” یا صحبت کردن  “speaking”) به اسم تبدیل می‌شود که مفهوم اکنون را می‌تواند بدهد و می‌تواند فاعل جمله. مفعول مستقیم، مفعول غیرمستقیم یا مفعول با حرف اضافه نیز باشد.

 

به عنوان مثال:

They bonded over their shared love of hiking.

I hope to set a new record in swimming.

As a food blogger, eating is an involved production for David.

Victoria turned off her phone and shut the door so she could focus on studying.

 

نکته؛  “ing” را به اکثر افعال می‌توان اضافه کرد. مثال:

Play > playing

Cry > crying

Bark > barking

برای افعالی که به “e” ختم می‌شوند، باید “e” را حذف کرده و “ing” را اضافه نمود. مثال:

Slide > sliding

Ride > riding

برای افعالی که به “ie” ختم می‌شوند، باید “ie” را به “y” تغییر داد و “ing” را اضافه کرد. مثال:

Die > dying

Tie > tying

برای فعل‌هایی که آخرین هجای آن با صامت نوشته شده و روی آن تاکید دارد، قبل از افزودن “ing” حرف آخر را دو بار می‌نویسند. مثال:

Beg > begging

Begin > beginning

اما  “enter > entering” (روی هجای آخر تاکیدی ندارد)

 

مصدرها و اسم مصدر چیست؟

 

همان طور که گفته شد؛ به طور خلاصه اسم مصدر “Gerund” یک شکل فعل است که به “ing” ختم شده و به عنوان اسم (walking, traveling, voting””) استفاده می‌شود. مصدر “Infinitive” شکل پایه یک فعل است که قبل از “to” (“to walk, to travel, to vote”) قرار می‌گیرد و البته بدون “to” نیز کاربرد دارد. مصدرها و اسم مصدر می‌توانند به عنوان فاعل جمله یا مفعول یک فعل عمل کنند.

• I drank a cup of coffee before leaving.
• I came to London to study
• I watched his walk away

 

افعال	مثال
begin	He began talking.
	He began to talk.
continue	They continue smoking.
	They continue to smoke.
hate	Do you hate working on Saturdays?
	Do you hate to work on Saturdays?
like	I like swimming.
	I like to swim.
love	She loves painting.
	She loves to paint.
prefer	Pat prefers walking home.
	Pat prefers to walk home.
start	They start singing.
	They start to sing.

 

کاربرد مصدرها و اسم مصدر با مثال

 

اسم مصدر را می‌توان طبق موارد زیر استفاده کرد:

 

اسم مصدر در صورت استفاده می‌تواند در ابتدای جمله به عنوان فاعل ظاهر شود:

 

Jogging is a hobby of mine.

 

اسم مصدر می‌تواند به عنوان یک مفعول به دنبال فعل عمل کند:

 

Daniel quit smoking a year ago.

 

اسم مصدر می‌تواند به عنوان یک مفعول بعد از حرف اضافه عمل کند:

 

I look forward to helping you paint the house.

 

نکته: همان قوانین املایی که برای زمان‌های حال استمراری اعمال می‌شود، در مورد اسم مصدر هم صدق می‌کند.

 

بعضی از افعال و عبارات فعل مستقیما با یک اسم مصدر بیان می‌شوند:

 

Paul avoids using chemicals on the vegetables he grows.

 

بعضی از افعال را می‌توان بدون تغییر در مفهوم جمله با یکی از مصدرها و اسم مصدر جایگزین کرد:

Some people prefer getting up early in the morning.

Some people prefer to get up early in the morning.

بعضی از افعال را می‌توان با یکی از مصدرها و اسم مصدر بیان کرد اما با تغییر در معنای جمله:

He remembered sending the fax. (He remembered the act of send the fax)

He remembered to send the fax. (He remembered the fax and sent it.)

مصدرها را می‌توان به صورت زیر استفاده کرد:

 

مصدر مفعولی که از فعل پیروی می‌کند:

 

Jim always forgets to eat.

 

مصدر می‌تواند به عنوان یک فاعل در ابتدای جمله بیاید:

 

To travel around the world requires a lot of time and money.

 

مصدر می‌تواند به عنوان یک فعل معین در جمله کاربرد داشته باشد:

 

You promised to buy me a diamond ring.

 

مصدر به عنوان صفتی که اسم را توصیف می‌کند:

 

Sadaf has the ability to succeed.

 

بعضی از افعال مستقیما با یک مصدر بیان می‌شوند:

 

Do you want to call your family now?

 

بعضی از افعال مستقیما با یک اسم یا ضمیر و سپس با یک مصدر بیان می‌شوند:

I convinced Catherine to become vegetarian.

He advised me to sell all my shares of stock.

بعضی از افعال را می‌توان با یک مصدر یا یک اسم مصدر بدون ایجاد تغییر در معنی بیان کرد:

Will you continue working after you give birth?

Will you continue to work after you give birth?

بعضی از افعال را می‌توان با یک مصدر یا یک اسم مصدر جایگزین کرد اما با تغییر در معنی:

He stopped drinking coffee. (He never drank coffee again.)

He stopped to drink coffee. (He stopped what he was doing and drank some coffee.)

عبارات اسم مصدری چیست؟

 

عبارت اسم مصدری عبارتی است که شامل یک اسم مصدر و یک معرف یا یک مفعول و در بعضی مواقع، هر دوی این موارد است. در اینجا سه نمونه از عبارات اسم مصدری آورده شده است:

Apologizing to them

Underground exploring

Running with scissors

یک عبارت اسم مصدری، درست مانند یک اسم مصدر، به عنوان یک اسم در یک جمله عمل می‌کند. مانند عبارات اسم مصدری زیر که نشان می‌دهند چگونه این نقش را بازی می‌کنند:

Apologizing to them is important to me.

My brother enjoys underground exploring with his friends.

I don’t advise running with scissors at this time (or ever).

عبارات مصدری چیست؟

 

مصدرها نمی‌توانند به تنهایی بیایند. همان طور که در بعضی از مثال‌های مصدری در بالا می‌توان متوجه شد، مصدرها می‌توانند با واژگان دیگر کار کنند تا عبارت مصدری را تشکیل دهند. به بیان ساده‌تر , عبارات مصدری از واژگان اضافی برای اصلاح یا توصیف بیشتر مصدر اصلی استفاده می‌کنند.

 

The students wanted the teacher to cancel class.

 

در این مثال مصدر، کل عبارت “to cancel class” یک عبارت مصدری است که حول مصدر “to cancel” می‌گردد. هنگامی که با عبارات مصدری سروکار داریم، انجام دهنده فعل (در این مورد «معلم») به عنوان عملگر شناخته می‌شود.

 

My parents asked me to watch my sister.

 

در این مثال، عملگر “me” است. باید توجه داشت که وقتی عملگر ضمیر است چگونه از حالت عینی (“me”، نه “I”) استفاده می‌کند. همانطور که در این مثال نشان داده شده، عبارات مصدری نیز می‌توانند نقش مفعول مستقیم بگیرند، مانند “my sister”.

 

هنگام استفاده از عبارات مصدری، برخی از افعال از عملگر استفاده می‌کنند و بعضی نه! به عنوان مثال، “tell” وقتی یک عبارت مصدری را می‌گیرد، از عملگر استفاده می‌کند.

 

My boss told me to pay attention, but I wasn’t listening.

 

از سوی دیگر، بعضی از افعال مانند “begin” هنگام گرفتن عبارت مصدری از عملگر استفاده نمی‌کنند.

 

We’re beginning to understand each other.

 

علاوه بر این، در آموزش گرامر انگلیسی بعضی از افعال گاهی اوقات از عملگر استفاده می‌کنند اما در مواقع دیگر نه. برای مثال، فعل “need” می‌تواند از عملگر استفاده کند یا از آن استفاده نکند.

I need to get out of here.

I need you to get me out of here.

تفاوت مصدرها و اسم مصدر

 

در آموزش زبان انگلیسی مصدرها فقط یک نوع از فعل نیستند بلکه می‌توانند به عنوان اسم نیز مورد استفاده قرار گیرند. اسم مصدر فعل در حالت زمان حال استمراری است که می‌تواند به عنوان یک اسم عمل می‌کند. اگرچه گاهی اوقات مصدرها و اسم مصدر قابل تعویض هستند، اما در بعضی موارد فقط یک مورد از آن دو درست است.

 

1. فقط اسم مصدر می‌تواند «مفعول حرف اضافه» باشد.

I’m thinking about going back to school.      → درست

I’m thinking about to go back to school.      → غلط

2. بعضی از واژه‌های فعل متعدی و فعل دو مفعولی فقط از مصدر استفاده می‌کنند.

I swear to tell the truth.     → درست

I swear telling the truth.    → غلط

مصدرها و اسم مصدر، شکلی از فعل هستند که می‌توانند جای اسم را در جمله بگیرند. در پکیج گرامر پیشرفته دستورالعمل‌ها و فهرست‌های زیادی به شما کمک می‌کند تا بفهمید که یک اسم مصدر و یا مصدر در کجا و چگونه مورد نیاز بوده و کاربرد دارد. با این بخش از آموزش گرامر زبان انگلیسی گامی بیشتر یه تسلط بر این زبان نزدیک شدید پس می‌توانید با تمرین بیشتر خود را محک بزنید و به طور حرفه‌ای از مصدرها و اسم مصدر استفاده کنید.

 

منابع

Ginger software

Grammarly

English grammar

Perfect English grammar

Grammarly

 

ضمایر در انگلیسی؛ چیستی، تعریف، انواع و مثال‌ها

 

آیا تا به حال درباره ضمایر در انگلیسی شنیده‌اید؟ ضمایر در انگلیسی به احتمال زیاد دومین موضوعی هستند که هر زبان آموز در اولین بخش‌های پکیج گرامر پایه می‌آموزند. ضمایر کلماتی هستند که به جای اسم به کار می‌روند. در این مقاله با ضمایر در انگلیسی، تعریف آن‌ها، انواع ضمایر و نحوه استفاده از آن‌ها در جمله‌ها بیشتر آشنا می‌شوید.

 

ضمیر چیست؟

 

یک جمله می‌تواند فاعل یا مفعول داشته باشد و همه آن‌ها اسم هستند. گاهی تکرار اسم‌ها می‌تواند مکالمه را خسته کننده و تکراری کند. ضمایر کلمات کوچکی هستند که جای اسم را می‌گیرند یعنی به جای اسم از ضمیر استفاده می‌شود. ضمایر در نگلیسی برای جلوگیری از تکرار اسم کاربرد دارند.

 

ضمایر واژه‌هایی مانند: او، شما، ما، آن‌ها، برخی و .. هستند. آن‌ها را می‌توان به صورت مفرد و جمع استفاده کرد. فعل مورد استفاده نیز در جمله باید مطابق با شکل خاص ضمیر مورد استفاده باشد. ضمایر به طور کلی به سه نوع اصلی طبقه بندی می‌شوند:

شخص	مفرد	جمع
ضمیر اول شخص	I, Me	We, Us
ضمیر دوم شخص	You, Your	You
ضمیر سوم شخص	He, She, It, Him, Her	They, Them, Their

اشخاص در ضمایر

 

«اشخاص» می‌تواند چند چیز را نشان دهد. آن‌ها می‌توانند نشان دهند که؛ «چه کسی یا چه چیزی صحبت می‌کند». گاهی اوقات آن‌ها حتی می‌توانند نشان دهند که؛ «با چه کسی صحبت می‌کنیم» یا «با چه چیزی صحبت می‌کنیم». و در برخی موارد، آن‌ها نشان می‌دهند که “در مورد چه یا چه کسی صحبت می‌شود.” بر اساس «اشخاص»، ضمایر به سه گروه دسته بندی می‌شوند.

• اول شخص
• دوم شخص
• سوم شخص

Pam and I were talking about the leaves of the trees that suddenly we saw a bear by the side of the river.

They both studied art at university. No surprise that they are opening their own art gallery.

 

شباهت‌ها و تفاوت‌های بین ضمایر و اسم

 

گاهی «اسم» و «ضمیر» از قوانین یکسانی پیروی می‌کنند و گاهی نه. به عنوان مثال، یکی از تفاوت‌های اصلی این است که واژه‌های تعیین کننده (معرف اسم) نمی‌تواند قبل از ضمایر ظاهر شود، اما معرف‌های اسم به راحتی به اسم‌ها اضافه می‌شوند تا آن‌ها را تغییر دهند. جدول زیر برای یافتن شباهت‌ها و تفاوت‌های این دو تنظیم شده است:

ضمیرها		اسم‌ها
معرف اسم + ضمیر	✗	معرف اسم + ضمیر	✓
ضمیر + ضمیر	✗	ضمیر + ضمیر	✗
اسم + ضمیر	✗	اسم + ضمیر	✓
فقط ضمیر	✓	فقط ضمیر	✓
حرف اضافه + ضمیر	✓	حرف اضافه + ضمیر	✓
ضمیر + فعل	✓	ضمیر + فعل	✓
فعل + ضمیر	✓	فعل + ضمیر	✓

 

قوانین معرف اسم

 

معرف اسم فقط به اسم اضافه می‌شود و همان طور که قبلا گفته شد نمی‌توان آن‌ها را به ضمایر اضافه کرد.

 

The man is our boss.

The he is our boss.

ترکیب اسم و ضمایر

 

این مهم است که دانست نمی‌توان ضمیری به اسم اضافه کرد یا برعکس. به این دلیل که همان طور که گفته شد، همه چیز در مورد ضمایر در انگلیسی این است که آن‌ها به جای اسامی و نه با آن‌ها استفاده می‌شوند.

 

He is tall. (Not “He Alex is tall.” or “Alex he is tall.”)

 

اصلاح کننده‌های اسم و اصلاح کننده‌های ضمیر “Modifiers“

 

معمولا نمی‌توان بلافاصله پس از هم، دو واژه از یک کلاس واژه داشت، اما این قاعده برای اسم‌ها صحیح نیست. یک اسم را می‌توان به اسم دیگری به عنوان اصلاح کننده یا “Modifiers” آن اضافه کرد، با این حال، نمی‌توان از یک ضمیر به عنوان اصلاح کننده برای ضمیر دیگر استفاده کرد.

The chicken soup tasted delicious.

He him is trying to find the answers.

موقعیت اشیا

 

اسم‌ها و ضمایر در انگلیسی هر دو می‌توانند «مفعول» باشند، بنابراین، می‌توانند بعد از حرف اضافه یا حتی بعد از افعال متعدی استفاده شوند.

Did you search carefully? Maybe it is under them.

I will tell you everything later.

انواع ضمایر در انگلیسی با نمونه

 

ضمایر در انگلیسی را می‌توان بر اساس عملکردشان به انواع مختلفی طبقه بندی کرد. در زیر انواع مختلف ضمایر در انگلیسی آورده شده است. مرور نمونه‌های زیر باعث می‌شود درک روشنی در هر شکل از ضمیر و عملکرد آن کسب کرد.

 

ضمایر نسبی یا موصولی ضمایری هستند که برای ارتباط بخشی از جمله به قسمت دیگر استفاده می‌شوند. از این ضمایر در انگلیسی برای اضافه کردن اطلاعات به یک اسم استفاده می‌کنند. یعنی وقتی که می‌خواهند در مورد یک اسم اطلاعات بیشتری داده شود از این ضمایر برای «وصل» کردن آن اطلاعات اضافی به اسم مورد نظر استفاده می‌کنند.

چند نمونه از ضمایر موصولی عبارتند از ” “which, where, when, why, what, whom و  whose””

 

ضمایر انعکاسی ضمایری هستند که برای رجوع به فاعل در جمله استفاده می‌شوند. چند نمونه از ضمایر انعکاسی عبارتند از “myself, “yourself, herself, himself, oneself, itself, ourselves, themselves و “yourselves”

 

ضمایر اشاره ضمایری هستند که برای اشاره به اشیاء خاص به کار می‌روند. چند نمونه از ضمایر اشاره عبارتند از ” this, that, “theseو “those”.

 

ضمایر پرسشی ضمایری هستند که برای سوال کردن استفاده می‌شوند. چند نمونه از ضمایر پرسشی عبارتند از ” who, what, “when, why  و “where”

 

ضمایر ملکی ضمایری هستند که برای نشان دادن مالکیت به کار می‌روند. چند نمونه از ضمایر ملکی عبارتند از ” mine, yours, his, hers, theirs , its. ” و ..

 

ضمایر نامعین ضمایری هستند که به شخص، مکان یا چیز خاصی دلالت نمی‌کنند. چند نمونه از ضمایر نامعین این است که ” someone, somebody, somewhere, something, anyone, anybody, anywhere, anything, no one, nobody, “nowhere, everyone, everybody, everywhere, everything, each, none, few,  و  many”.”

 

ضمایر شخصی ضمایر ساده‌ای هستند که برای جایگزینی نام‌های خاص استفاده می‌شوند. چند نمونه از ضمایر شخصی این است که ” “I, you, he, she, we, they, him, her, he, she, us  و  them”.”

 

ضمایر فاعلی ضمیرهایی هستند که عمل یا اقدام را در جمله انجام می‌دهند. چند نمونه از ضمایر فاعلی این است که ” I, you, we, “he, she, it, they  و  one”.”

 

ضمایر فاعلی یا موضوعی به عنوان فاعل در جمله به کار می‌روند. رایج‌ترین ضمایری که به عنوان ضمایر فاعل استفاده می‌شود، «ضمایر شخصی» هستند.

They did their best to establish a new company.

Let me see your ring, oh my God, yours is really fancy.

ضمایر مفعولی ضمایری هستند که عمل را در یک جمله دریافت می‌کنند. چند نمونه از ضمایر مفعولی این است که ” me, us, him, her , them.” و .. . در واقع ضمایر مفعولی آن‌هایی هستند که در جای مفعول به کار می‌روند. این بدان معنا است که این ضمایر جایگزین مفعول مستقیم، مفعول غیرمستقیم و مفعول اضافه (یک مفعول بعد از حرف اضافه) می‌شوند.

I told him not to call again.

I put his cellphone on the counter and somebody stole it.

ضمایر متقابل ضمایری هستند که برای بیان رابطه متقابل به کار می‌روند. چند نمونه از ضمایر متقابل عبارتند از “each other”  و “another”

 

ضمایر تاکیدی همان ضمایر انعکاسی هستند، تنها با این تفاوت که می‌توانید ضمایر فشرده را از جمله حذف کرد و جمله همچنان معنا خواهد داشت.

 

ضمایر مرکب موضوعی هستند که از دو یا چند واژه ساخته شده‌اند. در زبان انگلیسی نیز ضمایر مفعولی مرکب وجود دارد. تنها نکته مهم این است که باید از آن‌ها در موقعیت‌های صحیح خود استفاده کرد.

You and I are both in the same boat on this case, so just support what I say. (Not: “You and me are both in the same boat on this case, so just support what I say.”)

They warned you and even us to get fired. (Not: “They warned you and even we to get fired.”)

نکته: این مثال و ضمایر مرکب در مکالمه‌های غیر رسمی کاربرد دارد. به لحاظ گرامری درست نیست و در آموزش گرامر انگلیسی استفاده نمی‌شوند.

 

تقسیم بندی ضمایر در انگلیسی مطابق ویژگی

 

ضمایر بر اساس ویژگی‌های متفاوت خود به گروه‌های مختلفی تقسیم می‌شوند. در اینجا مهم‌ترین ویژگی‌های آن‌ها آورده شده است.

 

1. مورد “Case”
2. جنسیت “”Gender
3. عدد Number””
4. شخص “Person”

 

*مورد “Case“: یک ضمیر نشان می‌دهد که آیا به اسمی که به آن اشاره دارد، فاعل یا مفعول یک جمله است. بنابراین برای روشن شدن موضوع، ضمایر در انگلیسی بر اساس مصادیق‌شان به دو گروه اصلی دسته بندی می‌شوند.

• ضمیر موردی (ضمیر موردی اسمی)
• ضمیر مصداق مفعولی

جنسیت در ضمایر

 

ضمایر می‌توانند «جنسیت» داشته باشند. «جنسیت» به زن، مرد بودن اشاره دارد. اما باید در نظر داشت که برخی افراد امروزه خود را یکی از این دو نمی‌دانند. در اینجا سه «جنسیت» اصلی وجود دارد:

• Male (مرد)
• Female (زن)
• Neuter (خنثی)

He was a nice police officer loved by people.

It is only two-months old.

 

عدد در ضمایر

 

تعداد یک ضمیر نشان می‌دهد که به چند شخص یا شی در متن اشاره می‌شود. همان طور که همه می‌دانند؛ اسم‌ها می‌توانند جمع یا مفرد باشند، بنابراین طبیعی است که ضمایر در انگلیسی با عددشان همخوانی داشته باشند.

The old farmer has ten hens and they lay 50 eggs per day.

Although they had the best car ever, they sold it to buy a new house.

ضمایر موافق با افعال

 

در زبان انگلیسی وقتی گفته می‌شود دو چیز با هم موافق هستند، به این معنی است که آن‌ها از یک قاعده پیروی می‌کنند و باید دانست که ضمایر در انگلیسی با «افعال» مطابقت دارند.

به عنوان مثال، اگر فعل سوم شخص مفرد است، ضمیر نیز باید به صورت سوم شخص مفرد باشد.

She eats a lot of snack, and it is not good for her child to see her like this.

Everybody knows her

استثناها

 

ضمایر جمع با معانی مفرد

 

گاهی اوقات فاعل ناشناس است، باید از ضمیر بدون جنسیت برای رجوع به او استفاده کرد. در این مورد، باید در نظر داشت که فعل به صورت جمع استفاده می‌شود حتی اگر فقط به یک شخص اشاره کند.

Each student had a gift delivered to them.

We have found a credit card, the person who owns it must come to get it, themselves.

ضمیرهای ساختگی

 

تا اینجا گفته شد که ضمایر در انگلیسی باید به چیزی اشاره کنند. اما نکته مهم این است که همیشه این طور نیست. ضمایر ساختگی ضمایری هستند که به چیزی دلالت نمی‌کنند. به عبارت دیگر، ضمایر ساختگی واژه‌هایی هستند که مانند ضمایر حقیقی عمل می‌کنند، اما جایگزین اسم یا عبارت اسمی نمی‌شوند.

 

در زبان انگلیسی دو ضمیر ساختگی وجود دارد. “It” و “There”. از این دو در موارد زیادی استفاده می‌شود و معنای جملات را کامل می‌کند. اما باید به یاد داشت که معمولا ضمیر ساختگی “There” به وجود چیزی اشاره دارد. برای روشن شدن بیشتر، باید به مثال‌های زیر پرداخت.

It is 01:00 am and you are still awake.

در اینجا ضمیر ساختگی “It”به زمان اشاره دارد.

 

There are fifty-two apples in the basket I have counted them earlier.

 

اسم‌ها و ضمایر در ترکیب با افعال مرکب (دو بخشی)

 

افعال مرکب چیست؟

 

افعال مرکب یا دوبخشی، از دو قسمت تشکیل شده‌اند. برای ساختن یک فعل مرکب باید دو اصطلاح داشت. معمولا یکی از آن‌ها فعل اصلی و دیگری حرف اضافه است که در کنار هم به کار می‌روند و یک فعل جدید خاص با معنای جدید می‌سازند. اما این دو واژه را یک واژه واحد می‌دانند. با این حال، گاهی اوقات می‌توان دو قسمت از یک فعل مرکب را از هم جدا کرد و یک مفعول بین آن‌ها قرار داد.

We will pick up the trash.

Fire fighters couldn’t get him out.

اسم‌ها و افعال مرکب

 

بعضی از افعال مرکب قابل تفکیک نیستند و نمی‌توان آن‌ها را از هم جدا کرد. با افعال مرکب قابل تفکیک، «اسم» را می‌توان بین دو قسمت یا بعد از آن‌ها به عنوان مفعول استفاده کرد.

Please take off your shoes. (یا “Please take your shoes off.”?)

ضمایر با افعال مرکب

 

اغلب از «ضمیر» به عنوان مفعول بین دو قسمت استفاده می‌شود، هرگز نمی‌توان بعد از فعل مرکب از ضمیر مفعولی استفاده کرد.

 

Please take them off. (Not “Please take off them.)

 

قواعد با افعال مرکب غیرقابل تفکیک

 

با افعال مرکب غیرقابل تفکیک، می‌توان بعد از دو قسمت یک اسم را به عنوان مفعول داشت، اما هرگز نمی‌توان از ضمیر مفعولی به عنوان مفعول برای افعال مرکب غیرقابل تفکیک استفاده کرد.

 

We got off the bus. (Not “We got off it.”)

 

مرجع ضمیر “Antecedents“

 

«مرجع ضمیر» واژه‌هایی هستند که برای جلوگیری از تکرار آن‌ها با ضمایر جایگزین می‌شوند و همه آن‌ها اسم و یا عبارات اسمی هستند. عمدتا ابتدا باید مرجع را ذکر کرد سپس تصمیم گرفت که به جای آن از کدام ضمیر استفاده نمود.

 

Yesterday I saw John while he was trying to escape from the police

در اینجا در این مثال، «جان» مرجع است که با ضمیر «او» در عبارت زیر جایگزین می‌شود.

 

ضمایر در انگلیسی باید در مورد تعداد، جنسیت، شخص و مصداق مراجع توافق داشته باشند. پس اگر مرجع‌ها جمع بودند، ضمایر باید جمع باشند و اگر مفرد بودند، ضمایر باید مفرد باشند.

 

The cat was that sick which made them take it to the vet.

در این مثال، “The cat” مرجع است و ضمیر “It” در عبارت بعدی به آن اشاره دارد.

 

در این بخش با تمام مفاهیم ضمایر در انگلیسی آشنا شدیم. ضمایر در انگلیسی بخش جدایی ناپذیر آموزش زبان انگلیسی هستند. آن‌ها از تکرار اسم در جمله‌ها و پاراگراف یا بندها جلوگیری می‌کنند و نظم و ظاهر بهتری به گفتار و نوشتار می‌دهند. ضمایر در انگلیسی بخشی از پکیج گرامر پایه هستند و در ابتدایی‌ترین تا پیشرفته‌ترین قواعد گرامری به کار می‌روند.

 

منابع

Langeek

By jus

English club

EF Education

Learn English

قوانین و تعاریف شبه جمله‌های قیدی

 

گاهی اوقات، جمله ممکن است مفهوم خود را روشن بیان کند، اما همچنان نیاز به توضیح بیشتری دارد. اینجا است که قیدها و شبه جمله‌های قیدی کاربرد دارند. شبه جمله‌های قیدی برای برقراری ارتباط با چه، کجا، چرا، و یا چگونه به کار می‌روند. در این مقاله به صفر تا صد شبه جمله‌های قیدی می‌پردازیم. همراه ما باشید.

 

شبه جمله قیدی چیست؟

 

شبه جمله‌های قیدی یک جمله وابسته هستند که فعل، صفت یا قید را در جمله خود تغییر می‌دهند. به عبارت دیگر در پکیج گرامر پیشرفته، شبه جمله‌های قیدی عبارتی است که همان کار قید را انجام می‌دهند. پس یک شبه جمله قیدی که گاهی اوقات به عنوان قید نیز از آن یاد می‌شود، گروهی از واژه‌ها است که با هم به عنوان یک قید عمل می‌کنند.

 

این به این معنی است که شبه جمله یک فعل، صفت یا قید دیگر را توصیف یا تغییر می‌دهد. برخلاف سایر انواع جمله‌ها، یک شبه جمله قیدی همیشه یک جمله وابسته است. این بدان معناست که نمی‌تواند به عنوان یک جمله مستقل در متن یا صحبت کارآیی داشته باشد. شبه جمله‌های قیدی با ارائه زمینه و توضیح اضافی می‌توانند قوی‌تر و غنی‌تر از قیدهای استاندارد ظاهر شوند. به طور مثال:

 

شبه جمله‌های قیدی	قیدها
He bakes cakes before he leaves for work every Sunday	He bakes cakes weekly.
As dollar signs flashed in his eyes, my brother agreed to the business proposal	He bakes cakes before he leaves for work every Sunday

همان طور که در این مثال‌ها مشاهده شد، شبه جمله‌های قیدی می‌توانند در هر نقطه از جمله ظاهر شوند. آن‌ها می‌توانند حقیقی یا مجازی باشند، مانند مثال دوم.

 

در واقع هر بخش از گفتار و همچنین هر نوع عبارت و شبه جمله، ابزاری هستند که برای هدف خاصی طراحی شده‌اند. هنگامی که نیاز به نوشتن یک جمله مختصر است، از یک قید استفاده می‌شود و هنگامی که به اطلاعات بیشتری نیاز باشد، از شبه جمله‌های قیدی استفاده می‌کنند.

 

تفاوت بین از شبه جمله‌های قیدی و عبارات قیدی چیست؟

 

شبه جمله‌های قیدی شبیه به عبارات قیدی است، اما مشابه آن نیست. هر دو گروهی از واژه‌ها هستند که نقش قید را ایفا می‌کنند، اما با یک تفاوت کلیدی: یک شبه جمله قیدی شامل یک فاعل و یک فعل است، در حالی که یک عبارت قیدی این گونه نیست. در اینجا چند نمونه از عبارات قیدی آورده شده است:

Andrei eats his lunch with gusto.

We thought, through logic, that the next bus would come at 3:10 pm.

در ادامه اینجا نمونه‌های مشابهی از شبه جمله‌های قیدی آورده شده است:

Andrei eats his lunch faster than everyone else eats.

We thought, because the bus has been so predictable lately, that the next one would come at 3:10 pm.

همچنین شبه جمله قیدی دارای موضوع و گزاره است. عبارت قیدی فاعل و گزاره ندارد:

شبه جمله قیدی	عبارت قیدی
if it rains	after the game
when he met his wife	in two weeks
before she goes to bed	really nice

 

ساختار شبه جمله‌های قیدی

 

شبه جمله قیدی از این قسمت‌ها تشکیل شده است:

 

• موضوع یا فاعل
• گزاره: اغلب یک فعل است، اما می‌تواند یک فعل به اضافه اشیاء یا تعدیل کننده‌های آن نیز باشد.
• نشانگر وابسته: حروف ربط وابسته نیز نامیده می‌شود.
• مفعول: واژه‌ای متاثر از فعل یا حرف اضافه

 

خصوصیات شبه جمله‌های قیدی

 

شبه جمله‌های قیدی چهار ویژگی اصلی دارند که عبارتنداز:

 

• شبه جمله‌های قیدی به صورت ضمیمه هستند. (یعنی می‌توان آن‌ها را بدون اینکه جمله از نظر گرامری دچار مشکل شود حذف کرد.)
• شبه جمله‌های قیدی، شبه جمله‌های وابسته هستند. (آن‌ها به تنهایی نمی‌توانند جمله معناداری بسازند.)
• شبه جمله‌های قیدی معمولا با یک حرف ربط وابسته شروع می‌شوند.
• شبه جمله‌های قیدی باید دارای فاعل و فعل باشند.

 

نشانه‌های شبه جمله قیدی

 

وقتی شبه جمله قیدی در ابتدای جمله می‌آید، بعد از آن از کاما استفاده می‌شود. این کاما نشان می‌دهد که شبه جمله قیدی به پایان می‌رسد و جمله اصلی شروع می‌شود.

 

Even though he never went to college, he owns a thriving business.

 

وقتی شبه جمله قیدی در انتهای جمله باشد، تشخیص نشانه‌های آن پیچیده‌تر است. زیرا به این بستگی دارد که شبه جمله قیدی ضروری بوده یا غیر ضروری است:

 

• وقتی ضروری است، از کاما استفاده نمی‌کنند.
• وقتی غیر ضروری است، از کاما می‌توان استفاده کرد.

 

He said he was happy where he was.

 

I used to read a lot, though I don’t have much time for books now.

 

انواع شبه جمله‌های قیدی

 

شبه جمله‌های قیدی به اشکال مختلف وجود دارد. هر یک از این اشکال با ماهیت اطلاعاتی که شبه جمله ارائه می‌دهد و یا با آن ارتباط می‌گیرد، مشخص می‌شود.

 

شبه جمله‌های قید حالت “Adverbial clauses of manner“

 

شبه جمله قید حالت توضیح می‌دهد که چگونه عمل توصیف شده در جمله اصلی در حال انجام بوده و یا قبلا انجام شده است. در اینجا به چند نمونه اشاره شده است:

She addressed the crowd as she had practiced in the mirror.

They designed the new product the way innovators problem-solve around design flaws.

شبه جمله‌های قید مکان “Adverbial clauses of place“

 

شبه جمله‌های قید مکان، جایی که عمل در جمله اصلی انجام می‌شود را توصیف می‌کند و می‌گوید که فعل کجا اتفاق افتاده است. نحوه کار آن‌ها را در این مثال‌ها می‌توان دید:

My son told me another fight broke out where he eats lunch at school.

They drove beyond where the city ends. 

شبه جمله‌های قید شرط “Adverbial clauses of condition“

 

با یک شبه جمله قیدی شرط، می‌توان شرایط مربوط به فعل، قید یا صفت را در جمله اصلی بیان کرد. این مثال‌ها چند راه برای استفاده از شبه جمله‌های قید شرط را نشان می‌دهند:

We’ll be sitting in the conference room until they tell us to leave. 

Whether my husband likes it or not, we’ll be celebrating Thanksgiving at my parents’ house.

شبه جمله‌های قید دلیل“Adverbial clauses of reason“

این نوع از شبه جمله‌های قیدی، دلیل و علت عمل انجام شده در جمله اصلی را می‌گوید. این شبه جمله‌های قیدی، دلیل معمولا از حروف ربط وابسته مانند “because, unless” و “since” استفاده می‌کنند. در اینجا چند نمونه از جمله‌ایی که شامل شبه جمله‌های قیدی دلیل هستند آورده شده است:

We adopted these two cats because they are a bonded pair. 

He’s amazing at billiards since he spent his youth working in a pool hall. 

شبه جمله‌های قید زمان “Adverbial clauses of time“

 

در این نوع، شبه جمله قیدی با زمان و هنگامی که عمل در یک جمله انجام می‌شود، ارتباط برقرار می‌کند:

Before she got home, she called and ordered a pizza.

They assembled, dressed, and marched out as the band played. 

شبه جمله‌های قید هدف “Adverbial clauses of purpose“

 

مانند شبه جمله‌های قیدی دلیل، شبه جمله‌های قید هدف بیشتر شامل حروف ربط وابسته است. این دو نوع شبه جمله قیدی ممکن است شبیه به هم به نظر برسند، اما یک تفاوت کلیدی دارند: در حالی که شبه جمله‌های قیدی دلیل، علت رخ دادن اتفاقی را می‌دهند، شبه جمله‌های قیدی هدف، دلیل انجام یک عمل خاص را توضیح می‌دهند. برا مثال:

We studied all night so we would pass the exam.

So that they could ease the traffic flow, the event organizers split the group into three cohorts.

شبه جمله‌های قید تفضیلی “Adverbial clauses of comparison“

 

شبه جمله‌های قیدی تفضیلی، شبه جملاتی هستند که نحوه مقایسه موضوع شبه جمله وابسته را با فاعل در جمله اصلی بیان می‌کنند. شبه جمله‌ قیدی تفضیلی به دو دسته پایه و روش تقسیم می‌شود.

 

روش	پایه
The events unfolded as the oracle prophesized.	Felix is as good at video games as he is good at weight lifting.
My wedding vows went as well as I’d hoped.	We expected the afternoon class to perform better on the test than the morning class did.

شبه جمله‌های قید امتیاز “Adverbial clause of concession“

 

در شبه جمله‌های قید امتیاز؛ نویسنده، عاملی که جمله اصلی را تغییر می‌دهد، را تصدیق می‌کند یا می‌پذیرد. به طور مثال:

Despite how I had good intentions, the interaction went horribly wrong.

The department head hired the first person they interviewed, though twenty people applied for the job.

مرور 3 نکته مهم برای درک شبه جمله‌های قیدی

 

در اینجا چند نکته مهم برای کمک به درک بهتر شبه جمله‌های قیدی وجود دارد:

 

نکته شماره 1؛ شبه جمله‌های قیدی همیشه با یکی از حروف ربط وابسته شروع می‌شوند. به طور مثال:

 

Although I may never reach the top, I will still attempt to climb Mount Everest.

 

در مثال بالا؛ شبه جمله قیدی وابسته، شرطی را بیان می‌کند که عمل جمله (صعود از قله اورست) به آن وابسته است.

 

نکته شماره 2؛ شبه جمله‌های قیدی همیشه افعال را تغییر می‌دهند. به طور مثال:

 

    She stepped confidently across the tightrope as if she had done it many times before.

 

در جمله بالا، شبه جمله قیدی فعل “stepped” را با توصیف «چگونگی» فاعل روی طناب راه می‌رفت، تغییر می‌دهد.

 

نکته شماره 3؛ شبه جمله‌های قیدی که قبل از فاعل قرار می‌گیرند باید با استفاده از کاما از بقیه جمله جدا شوند. به طور مثال:

Even though I have never tried a funnel cake before, I think I would like it.

I think I would like a funnel cake even though I have never tried one before.

در دو مثال بالا، یک شبه جمله قیدی مشابه، در دو جای متفاوت در جمله به کار رفته است یعنی در شروع و در پایان جمله! در مثال اول، برای جدا کردن قید از بقیه جمله، باید از کاما استفاده کرد. اصولا نویسندگان این کار را انجام می‌دهند تا توجه خوانندگان را به موضوع اصلی جمله جلب کنند و همچنین به آن‌ها بفهمانند که شبه جمله قیدی فقط مقدمه‌ای برای مهم‌ترین قسمت جمله است.

 

شبه جمله‌های قیدی فقط یکی از انواع شبه جمله‌هایی است که در آموزش زبان انگلیسی استفاده می‌شود. در آموزش گرامر انگلیسی از گرامر پیشرفته انواع مختلفی از شبه جمله‌ها وجود دارد که با یادگیری آن‌ها می‌توانید حرفه‌ای‌تر انگلیسی را صحبت کنید و بنویسید.

 

منابع

Grammarly

Langeek

albert.io

Ginger software

Ielts buddy

کاوش در گرامر شبه جمله صفتی

شاید تا به حال با انواع صفت برخورد کرده باشید. آیا در مورد عبارات وصفی و شبه جمله صفتی چیزی شنیده‌اید؟ درست مانند صفت‌ها، هم عبارات وصفی و هم شبه جمله صفتی، اسم و عبارت اسمی را در جمله تغییر می‌دهند. در این مقاله با چیستی شبه جملات صفتی، تعریف، نحوه تشکیل آن‌ها، تفاوت بین صفت، شبه جمله صفتی و عبارت وصفی آشنا می‌شوید. علاوه بر این، مثال‌های داده شده را مرور کنید و سعی کنید نحوه عملکرد آن را تجزیه و تحلیل کنید.

 

شبه جمله صفتی چیست؟

 

یک شبه جمله شامل چندین واژه از جمله یک اسم، ضمیر و یا یک فعل است. شبه جمله‌های صفتی از فاعل‌ها و فعل‌هایی ساخته می‌شوند که ممکن است برای معنی دار بودن به جمله دیگری نیاز داشته باشند.

 

شبه جملات صفتی به عنوان صفت‌های جملات عمل می‌کنند. شبه جمله صفتی (که شبه جمله موصولی نیز نامیده می‌شود) یک جمله وابسته است که به عنوان یک صفت چند واژه‌ای عمل می‌کند و یک اسم یا ضمیر را تغییر می‌دهد. تعاریف زیر شاید بتواند ایده بهتری از چیستی شبه جمله‌های صفتی، ایجاد کند.

 

The flowers that we picked up last week have died.

My friend, who has glasses, wasn’t at school today.

The boy, who claimed to have a broken arm, caught the ball.

Jimmy’s cat that ate the mouse had a stomachache.

The robber who broke into my house is in court today.

تعریف شبه جمله صفتی

 

فرهنگ لغت کالینز یک شبه جمله صفتی را به عنوان «شبه جمله موصولی که یک اسم یا ضمیر را تغییر می‌دهد» تعریف می‌کند، و فرهنگ لغت “”Merriam-Webster یک شبه جمله صفتی را توسط یک موصوف تعریف می‌کند. طبق فرهنگ لغت آکسفورد “Oxford Learner’s”، شبه جمله موصولی عبارت است از «اشاره به اسم، جمله یا بخشی از یک جمله قبلی».

 

خصوصیات شبه جمله صفتی

 

شبه جملات صفتی وابسته هستند: آن‌ها فاعل و فعل دارند، اما به تنهایی کاربرد ندارند!

• معمولا با یک ضمیر موصولی شروع می‌شود.
• یک اسم یا ضمیر را توصیف می‌کنند.
• بعد از اسمی که تغییر می‌دهند می‌آیند

 

تفاوت شبه جمله صفتی و عبارت وصفی

 

شبه جمله صفتی دارای فاعل و فعل است. اما یک عبارت وصفی نیازی به فاعل و فعل ندارد.

 

اجزای شبه جمله صفتی

 

اکنون پس درک اولیه از شبه جملات صفتی و شکل ظاهری، زمان آن رسیده است که آموخت چگونه آن‌ها را پیدا نمود. شبه جمله صفتی معمولا دارای چند مولفه مختلف است.

 

در یک جمله، شبه جمله‌های صفتی؛

 

• وابسته است، در حقیقت گروهی از واژه‌ها بوده که از یک فاعل و یک فعل تشکیل شده‌ است، اما یک جمله کامل و مستقل نیست که بتواند به تنهایی به جمله معنا بخشد و باقی بماند.
• به طور کلی با ضمیر موصولی شروع می‌شود، اما می‌توان آن را هم حذف کرد.
• اطلاعات اضافی در مورد اسم ارائه می‌دهد.
• بعد از اسمی که توصیف می‌کند، می‌آید.

 

نکات کلیدی تشکیل و استفاده از شبه جمله صفتی

 

استفاده از شبه جمله صفتی را می‌توان به راحتی انجام داد اگر بدانیم همه آن‌ها شامل چه چیزهایی هستند و چگونه تشکیل می‌شوند. قبل از پراختن به ساختار آن، باید به خاطر داشت که یک شبه جمله صفتی همیشه یک جمله وابسته خواهد بود و بیشتر از فاعل یا مفعول، از مفهوم جمله پیروی می‌کند.

 

تا آنجا که به ساختار یک شبه جمله صفتی مربوط می‌شود، باید دانست که آن‌ها ابتدا با ضمیر موصولی مانند “who, that, which, who, Why, where” و .. شروع می‌شوند و بلافاصله بعد از اسم یا عبارت اسمی می‌آیند. این فرآیند به نوبه خود با یک اسم یا فعل همراه است.

 

Pronoun	Use	Example
Who	برای انسان وقتی در موقعیت فاعل استفاده می‌شود.	Hans, who is an architect, lives in Berlin.
Whom	برای انسان در موقعیت مفعول مورد استفاده قرار می‌گیرد.	Marike, whom Hans knows well, is an interior decorator.
Which	برای اشیا و حیوانات در موقعیت فاعل یا مفعول استفاده می‌شود	Marike has a dog which follows her everywhere.
That	برای انسان‌ها، حیوانات و اشیا، در موقعیت فاعل یا مفعول مورد استفاده قرار می‌گیرد.	Marike is decorating a house that Hans designed.
Whose	برای انسان‌ها، حیوانات و اشیاء در موقعیت فاعل یا مفعول برای نشان دادن مالکیت استفاده می‌شود	Marike, whose dog follows her everywhere, is an animal lover.

اگر بعد از ضمیر موصولی یک اسم یا عبارت اسمی یا ضمیر وجود داشته باشد، از این رو باید یک فعل نیز باشد. در صورتی که یک فعل از ضمیر موصولی پیروی کند، به احتمال زیاد یک صفت به دنبال آن خواهد آمد.

 

Chocolate, which many people adore, is fattening.

People who are smart follow the rules.

I can remember the time when cell phones didn’t exist.

Charlie has a friend whose daughter lives in China.

The wine that vintners produce in Tuscany is not cheap.

The reason why Sandra went to law school is that she didn’t want to be a doctor.

همان طور که در مثال‌ها مشخص است هر یک از شبه جمله‌های صفتی با یک ضمیر موصولی شروع می‌شود. این امر آن را به اسم توصیف شده متصل می‌کند، که مستقیما قبل از ضمیر موصولی در جمله آمده است.

 

فاعل و فعل در شبه جمله‌های صفتی

 

هر شبه جمله صفتی همچنین حاوی یک فاعل و یک فعل است که همه آن‌ها با هم کار می‌کنند تا اسم اصلی را که در حال تغییر است، توصیف کنند. به عنوان مثال، شبه جمله “which many people adore” شامل فاعل “people” و فعل “adore” است، اما به خودی خود یک جمله کامل نیست،

 

در عوض، وظیفه شبه جمله صفتی ارائه اطلاعات بیشتر برای توصیف اسم “chocolate” در این جمله است؛

 

Chocolate, which many people adore, is fattening.

 

در بعضی موارد، ضمیر موصولی نیز به عنوان فاعل شبه جمله عمل می‌کند. به عنوان مثال: در شبه جمله صفتی “who are smart,” ضمیر موصولی “who” به عنوان فاعل عمل می‌کند.

 

انواع شبه جمله‌های صفتی

 

اطلاعاتی که در یک شبه جمله صفتی توضیح داده می‌شود می‌تواند برای معنای جمله بسیار مهم باشد یا اصلا مهم نباشد. شبه جمله صفتی را می‌توان بر اساس ماهیت و رفتار آن‌ها در یک جمله به دو دسته تقسیم کرد. دو نوع شبه جمله صفتی عبارتند از:

 

• شبه جمله صفتی ضروری
• شبه جمله صفتی غیر ضروری

 

شبه جمله صفتی ضروری

 

شبه جمله‌های صفتی ضروری (که به آن‌ها محدود کننده یا تحدیدی نیز می‌گویند) حاوی اطلاعاتی است که برای معنای جمله ضروری است. همان طور که از نام آن پیدا است، یک شبه جمله صفتی ضروری آن چیزی است که برای معنا بخشیدن به جمله لازم است. جزئی از جمله است و وصف آن چیزی است که اهمیت دارد و بنابراین با وجود شبه جمله صفتی است که جمله معنادار شود،

 

از این رو نمی‌توان آن را از جمله حذف کرد. هیچ علامت نگارشی خاصی برای جدا کردن شبه جمله صفتی ضروری از بقیه جمله استفاده نمی‌شود. چند نمونه از جمله‌ها با شبه جمله صفتی ضروری در زیر آورده شده است.

My neighbor does not like children who sit for hours fidgeting with their smartphones.

We did not find any cafe that sold vegetarian momos.

Do you know the people who live across the road?

در این مثال‌ها، اطلاعات موجود در شبه جمله صفتی ضروری است، مثلا در مثال آخر بدون شبه جمله صفتی ضروری، جمله به سادگی می‌گوید «آیا مردم را می شناسید؟»

 

شبه جمله صفتی غیر ضروری

 

یک شبه جمله صفتی غیر ضروری (که به آن غیر محدود کننده یا غیر تحدیدی نیز می‌گویند) اطلاعات اضافی به مخاطب می‌دهد که معنای جمله بدون آن قابل درک است. در واقع برخلاف شبه جملات صفت ضروری، یک شبه جمله صفتی غیر ضروری اطلاعات اضافی درباره اسم را ارائه می‌دهد و تمرکز اصلی جمله روی آن نیست و شبه جمله صفتی در حاشیه قرار دارد.

 

این نوع شبه جمله‌های صفتی، حتی اگر حذف شود، در معنای جمله تفاوتی ایجاد نمی‌کند زیرا جمله بدون آن نیز باز کامل می‌ماند. شبه جمله‌ای از این نوع، در داخل یک کاما یا یک جفت کروشه قرار می‌گیرد تا نشان دهد از بقیه جمله جدا است. در اینجا چند نمونه از شبه جمله صفتی غیر ضروری آورده شده است.

My brother, who lives in Australia, will be coming to Iran next month.

The restaurant, where we first met, is being torn down.

I discussed it with my father, who is a dentist.

در این مثال‌ها، شبه جمله صفتی اطلاعات اضافی به مخاطب می‌دهد که برای درک معنای جمله ضروری نیست.

 

تفاوت بین صفت، عبارت وصفی و شبه جمله صفتی

 

یادگیری تفاوت بین یک صفت، یک عبارت وصفی و یک شبه جمله صفتی کمک می‌کند از آن‌ها هوشمندانه استفاده شود. از آنجایی که هر سه آن‌ها عملکرد یکسانی را انجام می‌دهند، کاملا ضروری است که درک شود؛ هر یک از این‌ها چگونه بر نوشتن و مکالمه تاثیر می‌گذارد. جدول زیر برای بررسی این موضوع تنظیم شده است.

صفت	عبارت وصفی	شبه جمله صفتی
صفت واژه‌ای است که اسم یا ضمیر را در جمله تغییر می‌دهد.	یک عبارت وصفی ترکیبی از دو یا چند واژه است که اسم یا ضمیر را در جمله توصیف می‌کند.	شبه جمله صفتی گروهی از واژه‌ها است که از یک اسم و یا یک فعل بعد از یک ضمیر موصولی تشکیل شده است که فاعل یا مفعول را در جمله تغییر می‌دهد.
Eg: The children are very smart.	Eg: The children of this generation are very smart.	Eg: The children who belong to this generation are very smart.

همان که در آموزش گرامر انگلیسی گفتیم؛ شبه جمله صفتی که شبه جمله موصولی نیز نامیده می‌شود یک جمله وابسته است که به عنوان یک صفت چند واژه‌ای عمل می‌کند و یک اسم یا ضمیر را تغییر می‌دهد. دو نوع مختلف شبه جمله صفتی وجود دارد: شبه جمله صفتی ضروری و شبه جمله صفتی غیر ضروری.

 

انجام تمرین‌های گرامری بیشتر در بخش‌هایی از پکیج گرامر پیشرفته در جمله‌ها و شبه جمله‌ها به شما کمک می‌کند تا ساختارهای گرامری مختلف را به طور دقیق در گفتار و نوشتار خود درک کنید و از آن‌ها استفاده کنید.

 

 

منابع

Langeek

English grammar 101

Continuing studies

By jus

Grammar your dictionary

شبه جمله اسمی چیست و چگونه آن را تشخیص دهیم

شبه جمله اسمی گروهی از واژه‌ها است که با هم به عنوان یک اسم عمل می‌کنند. این شبه جمله‌ها همیشه جزء جمله‌های وابسته هستند. یعنی جمله کاملی را تشکیل نمی‌دهند. برای درک هدف و کارکرد آن‌ها پیشنهاد می‌کنیم این مقاله را خوب بخوانید تا بیاموزید.

 

شبه جمله اسمی چیست؟

شبه جمله اسمی یک جمله وابسته است که جای هر اسمی را در جمله می‌گیرد، خواه فاعل، مفعول یا متمم باشد. در زبان انگلیسی، اسم‌ها واژه‌هایی هستند که برای اشاره به افراد، مکان‌ها یا اشیا به کار می‌روند.

 

She was saddened by what she had read.

 

همان طور که گفته شد یک شبه جمله اسمی به عنوان یک اسم در جمله عمل می‌کند. برای توصیف یا تغییر فاعل جمله از یک فعل ربطی یا مشترک پیروی می‌کند. برخلاف عبارات اسمی، شبه جمله اسمی هم فاعل و هم فعل دارد.

 

مثال‌های شبه جمله اسمی عبارتند از:

Do you know what time it is?

Tom can invite whomever he chooses.

I don’t understand what you’re talking about.

Whether Roman accepts the job or not is his business.

 

شبه جمله‌های اسمی پررنگ “bolded noun clauses”، شبه جمله‌های وابسته هستند. برخلاف جمله‌های مستقل، آن‌ها نمی‌توانند در متن به تنهایی به عنوان جملات کامل بایستند. شبه جمله اسمی برای اضافه کردن جزئیات بیشتر به یک جمله عمل می‌کند. اگر نتوان یک شبه جمله اسمی را تشخیص داد، می‌شود آزمایش کرد که می‌توان آن را با اسم یا ضمایر دیگر جایگزین نمود یا خیر.

 

به طور مثال:

Do you know it?

Tom can invite her.

I don’t understand him.

It is his business.

 

اگر بتوان با موفقیت شبه جمله را با یک ضمیر جایگزین کرد، یعنی این یک شبه جمله اسمی است. با این حال، این جملات بسیار کم‌تر از نسخه‌های اصلی جالب و مفصل بوده و شبه جملات اسمی برای قابل فهم کردن جمله مهم هستند.

 

نحوه تشخیص یک شبه جمله اسمی

 

از آنجایی که شبه جملات اسمی تقریبا در هر جایی از جمله ظاهر می‌شوند، تشخیص آن‌ها دشوار است. یکی از ساده‌ترین راه‌ها برای تشخیص شبه جمله اسمی، جستجوی این واژه‌ها است:

• how
• that
• what
• whatever
• when
• where
• whether
• which
• whichever
• who
• whoever
• whom
• whomever
• why

شبه جمله‌های اسمی بیشتر شامل یکی از واژه‌های پرسشی با “wh” مانند who,” “what,” “when,” “where,” and “why,” و واژه‌های مرتبط ” whatever، whenever”  و  “whomever” می‌شود. واژه‌های سوالی دیگر مانند “if” “how” و “that” در شبه جمله‌های اسمی نیز رایج هستند.

 

در حالی که این واژه‌ها را می‌توان در جملاتی غیر از شبه جمله‌های اسمی نیز به کار برد و پیدا کرد، شبه جمله اسمی تقریبا همیشه با یکی از این واژه‌ها شروع می‌شوند. آن‌ها سرنخی برای یافتن شبه جمله اسمی در جمله هستند.

 

شبه جمله اسمی چگونه کار می‌کنند؟

 

شبه جمله اسمی شامل یک فاعل و یک فعل هستند اما به عنوان اسم عمل می‌کنند. (شبه جمله‌های صفتی و قیدها به ترتیب به عنوان صفت و قید عمل می‌کنند.) شبه جمله اسمی، در واقع جمله‌های وابسته هستند و نمی‌توانند به تنهایی به عنوان یک جمله کامل عمل کنند. برای رسیدن این هدف، شبه جمله اسمی باید بخشی از یک جمله بزرگ‌‎تر باشد تا یک معنای کامل را تشکیل دهد.

 

به طور مثال: در جمله “She liked that he was always on time” بخش شبه جمله اسمی : “that he was always on time” نمی‌تواند به تنهایی بیاید.

 

می‌توان یک شبه جمله اسمی را با یک اسم یا یک ضمیر جایگزین کرد.

 

به طور مثال:

“Did you hear what the announcer said?”

می‌توان این شبه جمله اسمی را جایگزین کرد: “what the announcer said” با “it” یا “that” مانند:

“Did you hear that?”

 

رایج‌ترین نقش‌های شبه جمله اسمی

 

در آموزش گرامر انگلیسی بعد از نحوه تشخیص شبه جمله اسمی، نوبت به چگونگی عملکرد آن‌ها در جمله است. بعضی از رایج‌ترین نقش‌های شبه جملات اسمی به شرح زیر است:

 

فاعل یک جمله

 

یک شبه جمله اسمی می‌تواند به عنوان فاعل یک جمله عمل کند. خود شبه جمله اسمی عمل در جمله را انجام می‌دهد.

 

What Alicia said made her friends cry.

What Megan wrote surprised her family.

How the boy behaved was not very polite.

به راحتی می‌توان فرض کرد که «آلیشیا، مگان» و «پسر» فاعل این جملات هستند. اما این کاملا صحیح نیست. با بررسی این سوالات شبه جملات اسمی را می‌توان پیدا می‌شوند.

What made her friends cry? (What Alicia said)

What surprised her family? (What Megan wrote)

What was not very polite? (How the boy behaved)

شبه جمله اسمی که به عنوان فاعل جمله عمل می‌کند می‌تواند طولانی یا کوتاه باشد. با این حال، هنگام نوشتن باید به خاطر داشت که یک شبه جمله اسمی بسیار طولانی به عنوان موضوع ممکن است برای خواننده گیج کننده باشد.

 

مفعول یک فعل

 

درست مانند همه اسم‌ها، شبه جمله‌های اسمی می‌توانند به عنوان مفعول مستقیم یک فعل عمل کنند. آن‌ها از افعال پیروی می‌کنند تا به خواننده اطلاع دهند که عمل به کجا می‌رود.

The pharmacist checked that the prescription was correct.

He didn’t know why the stove wasn’t working.

They now understand that you should not cheat on a test.

یک بار دیگر، می‌توان از روش پرسش برای نشان دادن نحوه استفاده از شبه جمله اسمی به عنوان مفعول مستقیم استفاده کرد. این‌ها همان سوالاتی هستند که برای یافتن هر مفعول مستقیم استفاده می‌شوند.

What didn’t she realize? (That the directions were wrong)

What didn’t he know? (Why the stove wasn’t working)

What do they understand? (That you should not cheat on a test)

اگر هر شبه جمله اسمی با کلمه “it” جایگزین شود. جمله‌ها همچنان کار می‌کنند زیرا هر مفعول مستقیم یک شبه جمله اسمی است.

 

متمم فاعلی

 

یک شبه جمله اسمی نیز می‌تواند به عنوان متمم فاعلی عمل کند. یک متمم فاعلی موضوع یا فاعل یک شبه جمله اسمی را اصلاح، توصیف و یا تکمیل می‌کند. متمم‌های فاعلی را مکمل موضوعی یا گزاره اسمی نیز می‌گویند.

Carlie’s problem was that she didn’t practice enough.

Harry’s crowning achievement at school was when he became class president.

Darla’s excuse for being late was that she forgot to set her alarm.

نحوه ارتباط گیری شبه جمله‌های اسمی بالا با فاعل:

    What was Carlie’s problem? (That she didn’t practice enough)

    What was Harry’s crowning achievement? (When he became class president)

    What was Darla’s excuse for being late? (That she forgot to set her alarm)

این شبه جملات اسمی اطلاعات بیشتری در مورد موضوعات جمله خود ارائه می‌دهند. باید توجه داشت که در هر مورد، شکلی از فعل “To be” است. این برای همه متمم‌های فاعلی صادق است، نه فقط جملات اسمی.

 

مفعول حرف اضافه

 

شبه جملات اسمی نیز به عنوان مفعول حرف اضافه در «عبارات اضافه‌ای» عمل می‌کنند. در مثال‌های زیر، حروف اضافه “of” و “for” در عمل به کار رفته است.

Harry is not the best provider of what Margie needs.

Josephine is not responsible for what Alex decided to do.

Allie’s research report is about how Marie Curie discovered radium.

باز هم، بهترین راه برای درک این مفهوم، پرسیدن سوالات مناسب است.

Harry is not the best provider of what? (What Margie needs)

Josephine is not responsible for what? (What Alex decided to do)

Allie’s report is about what? (How Marie Curie discovered radium)

متمم صفت

 

آخرین اما نه کم اهمیت در آموزش زبان انگلیسی، یک شبه جمله اسمی می‌تواند به عنوان متمم صفت نیز عمل کند. این شبه جملات اسمی مکمل یک صفت یا قید هستند.

It’s very disappointing that you left the party early.

They’re perfectly happy where they live now.

Geoffrey runs so fast that he can outrun his dog.

متمم صفت اطلاعات بیشتری در مورد صفت یا قید قبل از آن ارائه می‌دهد.

What was disappointing? (That you left the party early)

What are they happy about? (Where they live now)

How fast does Geoffrey run? (So fast that he can outrun his dog)

مشابه مثال‌های حاوی حروف اضافه، هر یک از این جملات می‌تواند بعد از صفت کامل شود. متمم‌های صفتی جزئیات بیشتری را ارائه می‌دهند و در هر یک از این موارد، این متمم‌های صفتی، شبه جمله‌های اسمی هستند.

 

4 نوع شبه جمله اسمی

 

شبه جملات اسمی بسیار متنوع هستند. آن‌ها می‌توانند به عنوان فاعل، مفعول حروف اضافه، مفعول مستقیم، مفعول غیرمستقیم و گزاره عمل کنند.

1. “I want to know what all the fuss is about.”

“What all the fuss is about” شبه جمله اسمی است و در جمله به عنوان مفعول مستقیم فعل “know” عمل می‌کند. فاعل؛ ضمیر “I” است.

2. “She will listen to whatever you recommend.”

در این جمله، “whatever you recommend” شبه جمله اسمی است و به عنوان یک مفعول مستقیم عمل می‌کند.

3. “I hope we are going to wherever the source of the river is.”

در این جمله، “wherever the source of the river is” شبه جمله اسمی است که به عنوان مفعول با حرف اضافه “”to عمل می‌کند.

4. “The parachutist’s only flaw was that she balked when given the signal to jump.”

در این جمله، “that she balked when given the signal to jump” شبه جمله اسمی است که در این جمله به عنوان مکمل نهاد و یا متمم عمل می‌کند.

 

تفاوت شبه جمله اسمی و عبارت اسمی

 

یک شبه جمله اسمی یک اسم و یک فعل دارد. به عبارت دیگر، یک شبه جمله اسمی، مانند جمله، فاعل و گزاره دارد، اما چون وابسته است، یک معنای کامل را بیان نمی‌کند. عبارت اسمی به گروهی از کلمات گفته می‌شود که شامل یک اسم می‌شود اما فعل ندارد.

 

یک شبه جمله اسمی و یک عبارت اسمی عملکردهای دستوری مشابهی دارند، اما ترکیب آن‌ها متفاوت است. به طور مثال جمله زیر:

 

The moviegoers forgot what the hero did in the first half of the film

 

در این جمله “what the hero did in the first half of the film” یک شبه جمله اسمی است چون فاعل و فعل دارد.

 

شبه جمله اسمی، جملات  را جالب می‌کنند!

 

شبه جملات اسمی به هر نحوی عمل می‌کنند که یک اسم تک واژه‌ای می‌تواند عمل کند. هنگامی که می‌خواهید اطلاعات بیشتری ارائه دهید و ساختار جمله خود را تغییر دهید، شبه جمله‌های اسمی افزودنی‌های عالی به جمله هستند. می‌توانید با بهره گیری از پکیج گرامر پیشرفته شبه جملات اسمی را با انواع جملات با راهنمای آموزش جملات قید و صفت مقایسه کنید.

 

منابع

Grammar your dictionary

Master class

Grammar monster

Albert.io

English grammar101

چگونه می‌توان از ربط دهندگان در انگلیسی استفاده کرد؟

 

انواع مختلفی از ربط دهندگان در انگلیسی وجود دارد. اما آن‌ها در دستور زبان انگلیسی چه هستند؟ چگونه از ربط دهندگان علت و معلولی می‌توانید استفاده کنید؟ ربط دهندگان تضاد و شرطی چه کاربردی دارند؟ در این مقاله، نگاهی به انواع مختلف حروف ربط دهنده و نحوه استفاده از آن‌ها در نوشتار خود، خواهیم داشت. پس بیایید ربط دهندگان در انگلیسی را یاد بگیریم!

 

چرا ربط دهندگان در انگلیسی را مطالعه می‌کنیم؟

 

ربط دهندگان در انگلیسی بخش کلیدی در آموزش گرامر انگلیسی است. حروف ربط واژگانی هستند که جملات را به هم متصل می‌کنند و برای واضح و مختصر کردن گفتار و نوشتار مهم هستند. بدون استفاده مناسب از ربط دهندگان در انگلیسی، نوشته‌های انگلیسی می‌تواند بی‌نظم و نامفهوم باشد.

 

حروف ربط نیز نقش مهمی در آموزش زبان انگلیسی دارند. انواع مختلفی از ربط دهندگان در انگلیسی وجود داشته و هر نوع مجموعه قوانین خاص خود را برای استفاده دارد. اگر نحوه استفاده صحیح از حروف ربط آموخته و درک نشود، گفتار و نوشتار فرد در گرامر انگلیسی نامتعادل و نامناسب خواهد بود.

 

ربط دهندگان در انگلیسی چه هستند؟

 

حرف ربط واژه‌ای است که رابطه بین واژگان، جمله‌ها و یا شبه جمله‌ها را نشان می‌دهد. حرف ربط یکی از 9 قسمت گفتار است. به واژه‌ای حروف ربط می‌‎گویند که دو قسمت از جمله را به هم متصل می‌کند در واقع از حروف ربط برای پیوند دادن واژگان، جمله‌ها و یا شبه جمله‌ها به یکدیگر استفاده می‌شود.

 

به طور مثال:

 

We went outside and he fell asleep on the bench.

 

حرف ربط در اینجا “and” است و این دو عمل را به هم متصل می‌کند.

• bread and butter (ربط دو کلمه)
• up the stairs and along the corridor (ربط دو جمله)
• Ram likes tea and Anthony likes coffee (ربط دو شبه جمله)

انواع ربط دهندگان در انگلیسی

 

ربط دهندگان در انگلیسی بر اساس آنچه که پیوند می‌دهند به سه گروه اصلی و عمده طبقه بندی می‌شوند. در اینجا سه دسته اصلی شرح داده شده است:

• حروف ربط هم‌پایه “Coordinating conjunctions”
• حروف ربط وابسته “Subordinating conjunctions”
• حروف ربط جفتی یا زوجی “Correlative conjunctions”

• حروف ربط هم‌پایه “Coordinating conjunctions“

 

یک حرف ربط هم‌پایه دو قسمت از جمله را که از نظر ساختاری و گرامری مشابه هستند مانند دو اسم یا شبه جمله مستقل اما شبیه هم را به هم پیوند می‌دهد. حروف ربط هم‌پایه همیشه بین واژگان یا شبه جمله‌ها که به هم می‌پیوندند قرار می‌گیرند تا یک جمله مرکب را تشکیل دهند. هر ربط دهنده معنای منحصربه‌فرد خود را دارد. فقط هفت مورد از آن‌ها در زبان انگلیسی وجود دارد:

• For: The teachers were frustrated, for the school had cut funding for all enrichment programs.
• And: In this course, I will write a literature review, a case study, and a final paper.
• Nor: The students did not complete their homework, nor did they pass the test.
• But: The study is several years old but still valuable to this study.
• Or: At the end of the class, the students can choose to write an essay or take a test.
• Yet: The patient complained of chronic pain, yet she refused treatment.
• So: I have only been a nurse for one year, so I have little experience with paper charting.

نکته: “For” به ندرت به عنوان یک ربط دهنده در انگلیسی مدرن استفاده می‌شود.

هنگامی که حروف ربط “and” و “or” سه یا چند واژه یا جمله را به هم متصل می‌کند، از یک کاما رشته‌ای استفاده می‌شود.

 

• حروف ربط وابسته “Subordinating conjunctions“

 

حروف ربط دهنده وابسته یک شبه جمله را به یک جمله اصلی پیوند می‌دهد و بین این دو رابطه برقرار می‌کند. حروف ربط دهنده زیادی وجود دارد، در اینجا برخی از رایج‌ترین آن‌ها آورده شده است:

 

• after
• although
• as much as/ as soon as/ as long as
• as though
• because
• before
• how
• if
• in order to/ in order that
• once
• since
• than
• that
• though
• unless
• until
• when/ whenever
• where/ wherever
• whether
• while

 

دو روش برای ساخت جمله با استفاده از حروف ربط دهنده وابسته وجود دارد:

1. جمله اصلی + شبه جمله

1. • The teacher administered the test after giving instructions.
   • The author must avoid bias if she wants to maintain a scholarly tone.
   • I will turn in this assignment at midnight whether or not I complete it.

1. شبه جمله + , + جمله اصلی

1. • After giving instructions, the teacher administered the test.
   • If she wants to maintain a scholarly tone, the author must avoid bias.
   • Whether or not I complete this assignment, I will turn it in at midnight.

• حروف ربط جفتی “Correlative conjunctions“

 

حروف ربط دهنده جفتی یا زوجی از دو واژه یا یک جفت حرف ربط دهنده تشکیل می‌شود تا جمله‌ها و شبه جمله‌ها را به هم ارتباط دهد. عناصری که به وسیله حروف ربط دهنده جفتی به یکدیگر متصل می‌شوند از نظر ساختاری و دستور زبان باید یکی باشند.

[Both .. And]

• The project will require significant investments of both time and money.
• Both the students and the teachers were satisfied with the pilot program.

توجه: هنگامی که دو موضوع با “Both .. And” به هم متصل می‌شوند، از یک فعل کمکی جمع باید استفاده کرد (مانند “are” یا “were”).

[Not only .. But also]

• Students who did not complete the assignment received not only a poor grade but also a warning from the teacher.
• Not only he cheated, but also he was not sorry at all.

• Not only did the student include full sentences from the source without using quotation marks, but he also failed to properly cite paraphrased material.

[Either.. Or]

• Either the students were unprepared or the assessment was poorly written.
• Participants in the survey could either choose from a list of possible answers or write in their own responses.

[Neither .. Nor]

• Students who did not complete the project received neither praise nor rewards.
• The staff neither followed the new policy nor asked for clarification.

ربط دهندگان در انگلیسی با توجه به مفهوم منحصربه‌فرد خود نیز دارای دسته بندی متفاوتی هستند مانند: ربط دهندگان علت و معلولی، ربط دهندگان تضاد و شرطی و ..

 

• ربط دهندگان علت و معلولی

 

همان طور که گفته شد ربط دهندگان در انگلیسی واژه‌هایی هستند که به عنوان پیوندی بین شبه جملات یا عناصر در جمله‌ها عمل می‌کنند. نوع دیگری از ربط دهندگان در انگلیسی، ربط دهندگان علت و معلولی هستند که از رابطه علت و معلول برای معرفی شبه جمله‌هایی با هدف بیان این مفهوم در متن به کار می‌رود. می‌توان با استفاده از ربط دهندگان علت و معلولی مختلف روی هدف یا نتیجه تمرکز نمود.

 

وقتی روی علت تمرکز شود، از حروف ربط “because”, “since”, “as”, “due to”, “owing to” استفاده می‌شود.

جمله 1 + because/ since/ as + جمله 2;

جمله 1 + due to/ owing to + اسم مصدر/  اسم

• I used full fat milk because I did not have skimmed milk at home.
• We couldn’t talk to her since she wasn’t home.
• We can’t go to the cinema as it is too late.
• I sneezed due to the spices in the air.
• I missed my train owing to a traffic hold-up.

وقتی روی معلول تمرکز شود، از حروف ربط دهنده “as a result”, “so”, “therefore” استفاده می‌شود.

جمله 1 + so/ therefore/ as a result + جمله 2

• We had no kiwis so I decided to eat some cherries instead.
• He wanted to buy a new house, therefore he started saving up his money.
• I couldn’t walk for a year as a result of the accident.

• ربط دهندگان تضاد و شرطی

 

این دسته از ربط دهندگان در انگلیسی برای نمایاندن «تضاد» و بیان «شرط» کاربرد دارد. برای مثال در ربط دهندگان تضاد این جمله دارای یک تضاد است که «اگرچه شخصی خوابش می‌آید اما نمی‌خوابد!». ربط دهندگان تضاد برای اتصال دو جمله متضاد از واژه‌هایی مانند “but”، “although /though” و .. استفاده می‌کنند.

The new city hall is amazing but it’s going to cost a lot.

He’s quite short, whereas his sister is tall.

 

تضاد		ایده اصلی
expensive. I hate diets. I don’t eat meat. it takes a long time to get there.	but	The meal was good I want to lose weight Lara cooked roast beef for me Edinburgh is an interesting place

ربط دهندگان شرطی همان طور که از نام آن مشخص است، از حروف ربط دهنده شرطی برای بیان رویدادهایی استفاده می‌شود که برای رخ دادن به یک شرط خاص نیاز دارند. حروف ربط دهندگان شرطی، ربط‌هایی هستند که دو جمله را به هم مرتبط می‌کنند که یکی از آن‌ها جمله اصلی و دیگری جمله وابسته است. بعضی از حروف ربط دهندگان شرط که برای ساختن جملات شرطی استفاده می شود با مثال به شرح زیر است:

• If
• Unless
• Once

If they hold the party without me, I am going to get angry.

He was trying to ditch us unless we told him the truth.

Once you learn it, you will love it for the rest of your life.

برای اتصال دو جمله به یکدیگر، به چند وازه با ساختار و مفاهیم مختلف نیاز داریم که بدون شکستن ساختار جمله‌های مدنظر، آن‌ها را به هم پیوند دهیم. ربط دهندگان در انگلیسی برای همین هدف به کار می‌روند و انواع مختلفی چون ربط دهندگان علت و معلولی، ربط دهندگان تضاد و شرطی، وابسته، هم‌پایه، جفتی و .. دارند. با آموختن و یادگیری ربط دهندگان در انگلیسی در پکیج گرامر پیشرفته می‌توان به طور حرفه‌ای این زبان را آموخت.

 

 

 

منابع

Langeek

English club

English grammar plus

Academic guides

Grammar monster

افعال کمکی فقط برای زمان فعل استفاده نمی‌شوند. آن‌ها نقش‌های حیاتی را در تمام انواع عملکردهای دیگر در زبان انگلیسی ایفا می‌کنند. به دلیل استفاده زیادی که افعال کمکی در زبان انگلیسی دارند ممکن است کمی برای شما گیج کننده باشد. در این مقاله با کمک گرفتن از مثال‌های واضح، تلاش کرده‌ایم که انواع کاربرد افعال کمکی را به روشنی برای آگاهی و آموزش شما بیان کنیم پس لطفا در این بخش از آموزش گرامر انگلیسی ما را همراهی کنید!

 

افعال کمکی چیست؟

 

افعال کمکی در آموزش زبان انگلیسی نوعی فعل است که به عنوان کمکی همراه با فعل اصلی در جمله استفاده می‌شود تا جمله معنای بیشتری داشته باشد. این افعال برای منفی کردن، وجه افعال اصلی، نشان دادن زمان، سوالی کردن و .. به کار می‌رود.

 

افعال کمکی در جمله نقش حمایتی دارند در واقع بعد از فعل اصلی نقش  پشتیبانی خود را ایفا می‌کنند. آن‌ها عمدتا برای ایجاد زمان‌های گرامری پیچیده، مانند زمان‌های کامل و استمراری، که جنبه‌های مختلف زمان یا مدت زمان انجام یک عمل را نشان می‌دهند، استفاده می‌شوند.

 

به طور مثال:

 

زمان حال ساده (بدون افعال کمکی):

I go to the zoo. من به باغ وحش می‌روم.

 

زمان حال استمراری:

I am going to the zoo.                                                                                    من دارم به باغ وحش می‌روم.

 

زمان آینده کامل استمراری:

In September, I will have been going to the zoo for a year.

               در ماه سپتامبر، من یک سال است که به باغ وحش می‌روم.

 

کاربرد افعال کمکی

 

از افعال کمکی می‌توان برای انجام عملکردهای مختلف در یک جمله یا یک متن استفاده کرد. در اینجا چگونگی و کاربرد این افعال بررسی شده است.

 

کاربرد افعال کمکی برای تغییر زمان جمله:

 

افعال کمکی کاربردهای مختلفی دارند. آن‌ها بیشتر در زمان‌های خاص، به ویژه زمان‌های آینده، استمراری، کامل و کامل استمراری رایج هستند.

 

به طور ویژه چند فعل کمکی وجود دارد که می‌توان از آن‌ها برای تغییر زمان کاری که توسط فاعل (اسم یا ضمیر) در یک متن انجام می‌شود استفاده کرد. تمام اشکال «بودن» یعنی افعال “To be”، همه اشکال «داشتن» یعنی “have”و شکل‌های «خواهد» یعنی “Will” برای نشان دادن زمان‌های مختلف استفاده می‌شود.

 

نکات مهم در مورد کاربرد زمانی افعال کمکی

 

نکاتی که باید در مورد افعال کمکی به خاطر سپرد:

 

• در مواقع زمان‌های استمراری، هنگام استفاده از شکل‌های «بودن» افعال “To be”، باید مطمئن شد که فعل اصلی به حالت (فعل + ing) باشد، زیرا اینجا برای نشان دادن توالی و استمرار استفاده می‌شوند.

 

مثال:

مثال	زمان جمله	افعال کمکی
I am watching the match.	حال استمراری (مفرد)	Am
He is having his lunch.	حال استمراری (مفرد)	Is
They are going to Dubai.	حال استمراری (جمع)	Are
Peter was drinking water.	حال استمراری (مفرد)	Was
The children were playing Pictionary.	حال استمراری (جمع)	Were

 

• هنگام استفاده از فرم‌های «داشتن» یعنی “have”، باید مراقب بود که از شکل‌های فعل ماضی (قسمت سوم) برای افعال اصلی در جمله استفاده کرد. البته در اینجا یک مسئله مهم را باید در نظر داشت؛ هنگامی که افعال کمکی “have” و “been” با هم برای نمایش زمان استمراری کامل استفاده می‌شوند، باید مراقب بود که در آن جمله خاص از فعل اصلی (فعل + ing) استفاده کرد.

 

مثال:

مثال	زمان جمله	افعال کمکی
They have come to India after five years.	حال کامل	Have
John has finally found the keys to his car.	حال کامل (سوم شخص) (she, he, it)	Has
The hotel was full, so I was glad that we had booked in advance.	گذشته کامل	Had
I have been waiting for my interview results since last week.	حال کامل استمراری	Have been
Joly has been working as a doctor in Mary for a year now.	حال کامل استمراری (سوم شخص) (she, he, it)	Has been
They had been studying very hard.	گذشته کامل استمراری	Had been

 

• هنگام استفاده از فعل کمکی “will” برای نشان دادن زمان آینده ساده، باید در نظر داشت که از ریشه فعل (فعل ساده) به عنوان همراه با “will” استفاده شود. و از “will be” همراه با فعل اصلی به صورت (فعل + ing) برای نشان دادن آینده استمراری استفاده کرد. همیشه باید از زمان جمله. مطمئن شد مثلا از حالت ماضی (قسمت سوم) فعل اصلی برای نشان دادن زمان آینده کامل همراه با افعال کمکی “will” به اضافه “have” باید استفاده نمود.

 

مثال:

مثال	زمان جمله	افعال کمکی
I assure you that I will finish all my assignments by Friday.	آینده ساده	Will
She will be attending the Parent-Teacher meeting next week.	آینده استمراری	Will be
They will have reached London by this time tomorrow.	آینده کامل	Will have

 

استفاده از افعال کمکی برای تغییر وجه افعال اصلی:

 

یکی دیگر از کاربردهای اصلی افعال کمکی، کمک به تغییر وجه فعل یا “Voice of the Verb” به لحاظ مجهول و معلوم بودن جمله‌ها است. تمام اشکال “To be”، “Have” و “Will” را می‌توان به عنوان افعال کمکی برای نمایش وجه فعل در جمله استفاده کرد.

 

نوع فعل کمکی	فعل کمکی	مثال
To be	Is	Football is played by Garry.
	Are	Chocolates are liked by most children.
	Was	Any sort of amendments to the bill was refused by the judge.
	Were	The documents for the loan proposal were being checked by the banking officials.
Have	Have been	All the neighbors have been invited to the birthday party by Peter
	Has been	He has been checked by the doctor.
	Had been	The workers had been sent to protest against low wages by the company.
Will	Will be	The bus will be boarded by me at 8:30 p.m. tonight
	Will have	The solution to the problem will have been delivered by the authorities, this time tomorrow.

کاربرد افعال کمکی برای بیان حالت:

 

فرم‌های فعل کمکی “do” برای بیان حالت یک جمله استفاده می‌شود و بیشتر در جملات امری و پرسشی به کار می‌رود. به طور مثال:

Do your children enjoy watching educational films?

Did she complete the work that was assigned to her?

Do not forget to bring the Bluetooth speaker when you come home tonight.

کاربرد افعال کمکی معین “Modal“:

 

افعال کمکی معین را می‌توان به عنوان افعال کمکی همراه با سایر افعال اصلی برای تاکید بر امکان، توانایی، ضرورت یا احتمال انجام برخی کارها استفاده کرد. مثال‌های زیر برای این است که ایده روشنی از نحوه عملکرد این افعال در افراد به وجود آورد.

 

مثال	افعال معین (Modal)
Can you do it?	Can
I could find some time to finish it by tomorrow.	Could
She may have liked your style.	May
Jim might be able to help you with it.	Might
Anna will solve the puzzle.	Will
Would you like to have some pizza?	Would
The children should keep themselves active.	Should
You must try the Dragon Chicken from China Valley.	Must
You ought to abide by the rules set by the organization you are a part of.	Ought to
I shall be obliged to you for all your help.	Shall

 

کاربرد افعال کمکی در منفی کردن جمله:

 

در جمله‌های منفی می‌توان با استفاده از واژه منفی کننده “Not”، بین فعل کمکی و فعل اصلی استفاده کرد تا جمله مفهوم منفی به خود بگیرد. به طور مثال:

She doesn’t understand algebra.

We did not hear the bell.

نکته: وقتی واژه منفی مانند “Never” در جمله باشد، دیگر نیازی به فعل کمکی نخواهد بود.

She never understands algebra.

 

کاربرد افعال کمکی در تگ کوئسشن‌ها:

 

با یادآوری اینکه تلفظ صحیح ” “Tag questionsتگ کوئسچن است و به اشتباه تگ کوئسشن در بین اغلب زبان آموزان تلفظ می‌شود باید گفت که کاربرد افعال کمکی در این بخش به دو قسمت تقسیم می‌شود:

 

• جمله‌های تاییدی: در آموزش گرامر انگلیسی تگ کوئسچن همان سوال کوتاهی است که در انتهای جملات خبری با همراهی افعال کمکی برای تایید می‌آید. نکته قابل توجه این است که این سوال کوتاه همیشه برعکس بار اصلی جمله است. یعنی اگر جمله بار مثبت داشته باشد، سوال کوتاه منفی است. اگر جمله بار منفی داشته باشد، سوال کوتاه مثبت است. مانند:

The park is closed tomorrow, isn’t it?                         پارک فردا تعطیل است، اینطور نیست؟

 

You have not been eating all the peanut butter, have you?

شما تمام کره بادام زمینی را نخورده اید، درست است؟

 

• جمله‌های امری: در آموزش زبان انگلیسی تگ کوئسچن‌ها یا همان سوال‌های کوتاه برای حالت امری یا دستوری نیز استفاده می‌شوند. مثل:

You won’t tell anyone, will you?                                             به کسی نگو. امکان دارد؟

Close the window, can you?                                                   پنجره را ببند، ممکن است؟

کاربرد افعال کمکی برای تاکید بیشتر:

 

در نهایت، فعل کمکی “do” را می‌توان برای تاکید به جمله اضافه کرد تا نشان دهد گوینده با اشتیاق موافق است یا برای تاکید بر تصحیح کردن یک جمله اشتباه به کار می‌رود.

Did your mom find the mess?

She did find it.

You probably don’t want to come.

I do want to come!

به طور کلی می‌توان گفت افعال کمکی نقش گسترده و مهمی را در آموزش گرامر انگلیسی ایفا می‌کنند. این افعال، افعالی فرعی هستند که از فعل اصلی پشتیبانی می‌کنند و معمولا برای ایجاد زمان‌های مختلف فعل استفاده می‌شوند. آموزش افعال کمکی از ارکان اصلی پکیج گرامر پایه است و آموختن این مبحث برای یادگیری زبان انگلیسی بسیار حیاتی و کلیدی به شمار می‌آید.

 

منابع

Grammarly

Byjus

Collins dictionary

British council

Langeek

زمان آینده ساده در زبان انگلیسی، قوانین و مثال‌ها

 

هنگامی که به چیزهایی اشاره می‌کنیم که قرار است در آینده اتفاق افتد، اغلب داریم از زمان آینده ساده استفاده می‌کنیم.  یعنی در مورد چیزهایی صحبت می‌کنیم که هنوز اتفاق نیفتاده است. در این قسمت از آموزش زبان انگلیسی، یاد خواهید گرفت که چگونه در مورد آینده با زمان «آینده ساده» به زبان انگلیسی با استفاده از “will” صحبت کنید. پس به راحتی این بخش از آموزش گرامر پایه را از دست ندهید!

 

چه زمانی از زمان آینده ساده استفاده می‌شود؟

 

زمان آینده ساده یا “Future Simple” اشاره به اعمال یا حالت‌هایی دارد که در آینده شروع شده و در آینده پایان می‌یابند. این رویدادها هنوز اتفاق نیفتاده است، اما در آینده اتفاق خواهد افتاد:

 

I will meet her at the mall.

من او را در مرکز خرید ملاقات خواهم کرد.

The monkeys will eat any bananas that their handlers give them.

میمون‌ها هر موزی را که نگهبانانشان به آن‌ها می‌دهند، می‌خورند.

 

ساختار زمان آینده ساده

 

همان طور که از نام زمان آینده ساده مشخص است، ساختار این زمان کاملا ساده است. برای ساختن جمله‌ها در آینده به “will” به عنوان یک فعل کمکی نیاز است. زیرا این فعل کمکی همه جا زمان آینده را نشان می‌دهد. بنابراین هر زمان هرجا به عنوان کمکی بیاید نشانگر این است که جمله در مورد آینده صحبت می‌کند.

 

باید به یاد داشت که بعد از افعال کمکی، فعل اصلی در جمله می‌آید. برای تشکیل زمان آینده ساده، تنها کاری که باید انجام داد این است که کلمه “”will را قبل از ریشه فعل اضافه کرد.

[فاعل] + Will + [فعل ساده]

I will come → I’ll come.

You will come → you’ll come.

It will come → it’ll come.

She will come → she’ll come.

He will come → he’ll come.

We will come → we’ll come.

They will come → they’ll come.

I will learn a new language.

من یک زبان جدید یاد خواهم گرفت.

Jean will read that book.

جین آن کتاب را خواهد خواند.

My brothers will sleep till noon if no one wakes them up.

برادرانم اگر کسی آن‌ها را بیدار نکند تا ظهر خواهند خوابید.

You will see what I mean.

شما متوجه منظور من خواهید شد.

 

فرقی ندارد موضوع مفرد یا جمع باشد. فرمول آینده ساده تغییر نمی‌کند. اما راه دیگری برای نشان دادن اینکه اتفاقی در آینده رخ خواهد داد وجود دارد. شکل دیگری از زمان آینده ساده که بیشتر در نوشتار یا گفتار معمولی استفاده می‌شود.”going to” به معنای قصد یا قرار انجام کاری در آینده به کار می‌رود. هنگام صحبت کردن به صورت عادی، ممکن است از این روش ساختاری استفاده شود:

[فاعل] + [am / is / are] + going to + [فعل ساده]

I am going to learn a new language.              من قصد دارم یک زبان جدید یاد بگیرم.

Jean is going to read that book.                      جین قصد دارد آن کتاب را بخواند.

My brothers are going to sleep till noon if no one wakes them up.

برادرانم تا ظهر می‌خوابند اگر کسی بیدارشان نکند.

You are going to see what I mean.

شما خواهید دید که منظور من چیست.

 

منفی کردن زمان آینده ساده

 

برای منفی کردن آینده ساده نیاز به کار پیچیده‌ای نیست، فرمول به این صورت است که

[فاعل] + will + not + [فعل ساده]

Jean will not quit before she reaches her goal.

جین قبل از اینکه به هدفش برسد دست از کار نمی‌کشد.

Make sure you arrive on time tomorrow because the bus will not wait for you.

مطمئن شوید که فردا به موقع برسید زیرا اتوبوس منتظر شما نخواهد بود.

He will not say anything bad about his boss.

او هیچ چیز بدی در مورد رئیس خود نخواهد گفت.

I will not finish my homework in time for class.

من تکالیفم را به موقع برای کلاس تمام نمی‌کنم.

 

می‌توان از اختصار نیز استفاده کرد. مهم است که به یاد داشت که اختصار “will not” “won’t” است و نه “willn’t”.

 

I will not be angry with my roommate. → I won’t be angry with my roommate.

من با هم اتاقی‌ام قهر نخواهم کرد.

Mary will not visit tomorrow. → Mary won’t visit tomorrow.

مری فردا به آنجا نمی‌آید.

 

فرمول منفی کردن با استفاده از ساخت و ساز “going to” به شرح زیر است:

[فاعل] + [am / is / are] + not + going to + [فعل ساده]

Jean is not going to quit before she reaches her goal.

جین قرار نیست قبل از رسیدن به هدفش دست از کار بکشد.

 

Make sure you arrive on time tomorrow because the bus is not going to wait for you.

مطمئن شوید که فردا به موقع برسید زیرا قرار نیست اتوبوس منتظر شما باشد.

 

He is not going to say anything bad about his boss.

او قرار نیست چیز بدی درباره رئیسش بگوید.

 

I am not going to finish my homework in time for class.

من قرار نیست تکالیفم را سر وقت کلاس تمام کنم.

 

سوالی کردن زمان آینده ساده

 

برای پرسشی یا سوالی کردن زمان آینده ساده کافی است از این دو فرمول استفاده شود.

Will + [فاعل] + [فعل ساده]

• • • • • • • • • • Will I go?
    • Will you come early?
    • Will it be cold?
    • Will she dance?
    • Will he arrive soon?
    • Will we cook?
    • Will they leave?

[wh واژه پرسشی] + will + [فاعل] + [فعل ساده]

• • • • • • • • • • • • Where will I go?
                      • Why will you come early?
                      • When will it be cold?
                      • Who will she dance with?
                      • What time will he arrive?
                      • What will we cook?
                      • When will they leave?

Will Jean finish the book of War and Peace over the summer?

آیا ژان کتاب جنگ و صلح را در تابستان تمام خواهد کرد؟

 

Will I have the discipline to study Spanish every day?

آیا من این نظم را خواهم داشت که هر روز زبان اسپانیایی را مطالعه کنم؟

 

What will you buy with the money you found?

با پولی که پیدا کردید چه چیزی خواهید ‌خرید؟

 

فرمول پرسشی کردن با استفاده از ساخت و ساز “going to” این است:

 

[Am / Is / Are] + [فاعل] +going to + [فعل ساده]

Is Jean going to finish the book of War and Peace over the summer?

آیا ژان قرار است کتاب جنگ و صلح را در تابستان تمام کند؟

 

Am I going to have the discipline to study Spanish every day?

آیا من نظم لازم برای مطالعه هر روز اسپانیایی را دارم؟

 

What are you going to buy with the money you found?

با پولی که پیدا کردید قرار است چه چیزی بخرید؟

 

کاربرد زمان آینده ساده

 

به طور کلی، از زمان آینده ساده به دلایل مختلف استفاده می‌شود. در اینجا برخی از دلایل رایج کاربرد از این زمان آورده شده است:

 

1. پیش بینی: اغلب، از زمان آینده ساده برای پیش بینی یا حدس زدن در مورد آینده استفاده می‌کنند. این حدس‌ها یا می‌توانند پیش بینی‌های مطمئن یا نامطمئن باشند:

 

He said it will rain tomorrow.

او گفت فردا باران خواهد آمد.

 

I think our team will win the baseball game.

من فکر می کنم تیم ما برنده بازی بیسبال خواهد بود.

 

She is pretty sure that her cat will hate her new puppy.

او کاملا مطمئن است که گربه‌اش از توله سگ جدیدش متنفر خواهد بود.

 

2. درخواست‌ها: همچنین می‌توان از زمان آینده ساده برای ارائه یک پیشنهاد یا درخواست‌ها و پرسیدن سوال در مورد آینده استفاده کرد:

 

Will you marry me? با من ازدواج می‌کنی؟

 

Will you take this man as your lawfully wedded husband?

آیا این مرد را به عنوان شوهر قانونی خود انتخاب خواهید کرد؟

 

3. قطعیت: همچنین می‌توان از زمان آینده ساده برای بیان اظهارات واقعی در مورد آینده استفاده کرد.

 

It will be a leap year next year.

سال آینده یک سال کبیسه خواهد بود.

 

This expensive soap will cost us more money.

این صابون گران قیمت هزینه بیشتری برای ما خواهد داشت.

 

4. شرایط در آینده: از زمان آینده ساده برای در نظر گرفتن احتمالات یا شرایط آینده استفاده می‎شود.

 

If I fail this test, my parents will take away my phone.

اگر در این آزمون مردود شوم، پدر و مادرم گوشی من را خواهند گرفت.

 

She will only go to the party if her sister goes with her.

او فقط در صورتی به مهمانی می‌رود که خواهرش همراهش باشد.

 

5. حالت دستوری: در نهایت، می‌توان از زمان آینده ساده برای ساختن دستورات استفاده کرد. گاهی اوقات برای دستور دادن با استفاده از «سوالات کوتاه» از فعل “”will استفاده می‌شود. به طور مثال:

 

Help me! Will you?

کمکم کن!

 

Close the window! Will you?

پنجره را ببند!

You will turn in your term paper on time, or else you will fail this class.

به موقع مقاله ترم خود را تحویل خواهید داد وگرنه از این کلاس رد خواهید شد.

.

همان طور که از اسم «آینده ساده» مشخص است، این زمان در آموزش گرامر انگلیسی، درباره آینده صحبت می‌کند. یکی از راه‌های رایج، به ویژه در زبان رسمی انگلیسی، استفاده از فعل کمکی “will” است. در پکیج گرامر پایه می‌توان به درستی فهمید که آینده ساده به زمانی دیرتر از اکنون اشاره دارد.

                                                                                     

 

منابع

Grammarly

Thesaurus

EF Education First

Perfect English grammar

English club